- متحشف(مُ تَ حَشْ شِ)
نعت است از تحشف. (منتهی الارب). آن که جامۀکهنه پوشد. (آنندراج) (از اقرب الموارد). مرد جامۀکهنه پوشیده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تحشف شود
معنی متحشف - جستجوی لغت در جدول جو
- متحشف
کهنه پوش
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَ نَشْ شِ)
لغت نامه دهخدا
به خود کشنده، مثل حوض آب را و کاغذ سیاهی را و جامه خوی را. (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به تنشف شود
(مُ تَ شِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از مصدر استحشاف: انف مستحشف، بینی که نرمۀ آن نجنبد. (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به استحشاف شود
(مُ تَ قَشْ شِ)
لغت نامه دهخدا
مرد شکیبا به قوت روزگذار و به جامۀ دریدۀ در پی نهاده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، مرد تنگ زیست. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، آن که از آلایش و پلیدی و جز آن باک ندارد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به تقشف شود
(مُ تَ کَشْ شِ)
لغت نامه دهخدا
برهنه و گشاده. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، اظهار کرده شده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تکشف شود
(مُ تَ رَشْ شِ)
لغت نامه دهخدا
مکندۀ آب و جز آن. (آنندراج). مکنده و جرعه جرعه نوشنده. (ناظم الاطباء). و رجوع به ترشف شود
(مُ تَ حَرْ رِ)
لغت نامه دهخدا
برگردنده و میل کننده. (آنندراج). واپس شونده و جاخالی کننده. (از اقرب الموارد) : و من یولهم یومئذ دبره الا متحرفاً لقتال، متغیر و واژگون. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)
(مُ تَ حَسْ سِ)
لغت نامه دهخدا
آن که نگذارد چیزی مگر که خورده باشد آن را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)
(مُ تَ حَشْ شِ)
لغت نامه دهخدا
قوم گردآمده. (آنندراج). گروه مجتمع و گردآمده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تحشد شود
(مُ تَ حَنْ نِ)
لغت نامه دهخدا
آن که دین حنیف اختیار کرده وختنه کند. (آنندراج). اختیارکننده دین حنیف و خود را ختنه کننده و کناره گیرنده از پرستش بت، راست. (ناظم الاطباء) ، پیرو طریقۀابوحنیفه. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) (اشتینگاس) ، میل کننده به سوی کسی یا چیزی. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تحنف شود
(مُ تَ حَوْوِ)
لغت نامه دهخدا
آن که چیزی از کناره کم کند. (آنندراج). کسی که کم می کند از کناره و رنده می کند و می تراشد کنارۀ چیزی را. (ناظم الاطباء). و رجوع به تحوف شود
(مُ تَ حَیْ یِ)
لغت نامه دهخدا
آن که کم کند چیزی از کرانه. (آنندراج). کسی که می تراشد و کم می کند چیزی را از کرانۀ وی. (ناظم الاطباء). و رجوع به تحیف شود
(مُ حَشْ شِ)
لغت نامه دهخدا
که پلکهای چشم را بهم گذاشته از رخنه های مژگان به دقت مینگرد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(مُ حِ)
لغت نامه دهخدا
تحفه دهنده. (آنندراج) (غیاث). بخشنده و انعام دهنده. (ناظم الاطباء) : چون واجب است که تحف و هدایا مناسب متحف و مهدی باشد. (تجارب السلف چ اقبال ص 2)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
جامۀ کهنه پوشیدن. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) ، افتادن و پریدن پشمهای شتر. (اقرب الموارد). تحسف، خشک و ترنجیده شدن گوش و پستان. (قطر المحیط)
موزه، تحفه دهنده