معنی متحاض در لغت نامه دهخدا

با هم برانگیخته شونده. (آنندراج). برانگیزاننده مر یکدیگر را. (ناظم الاطباء). و رجوع به تحاض شود

معنی متحاض - جستجوی لغت در جدول جو

متحاض(مُ تَ حاض ض)

لغت نامه دهخدا

متحاض

فرهنگ لغت هوشیار

محاض

(شِ رَرْ)

حیض. محیض. بی نمازی شدن زن. (منتهی الارب) (از تاج المصادربیهقی)

لغت نامه دهخدا

محاض

(مِ)

جمع واژۀ محض، شیر خالص بی آب. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

تحاض

(اِ)

برانگیخته شدن گروهی. (منتهی الارب) (آنندراج). برانگیختن بعضی مر بعضی را. (ناظم الاطباء). تحاث ّ. (قطر المحیط) (اقرب الموارد). و منه قراءه بعضهم: و لاتحاضون علی طعام المسکین. (قرآن 18/89). (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مرحاض

(مِ)

جای دست و روی شستن. (منتهی الارب). مرحضه. (متن اللغه). آنجا که خود را بشویند. (مهذب الاسماء). مغتسل. (متن اللغه) (اقرب الموارد). آبخانه. دست شوئی. روشوئی. ج، مراحیض، جای پلیدی انداختن. (منتهی الارب). خلا. مرحضه. (متن اللغه). مستراح. موضعالعذره. (از اقرب الموارد). مبال. ج، مراحیض، جامه کوب. (منتهی الارب). چوب جامه شوی. (مهذب الاسماء). چوبی که جامه را بدان کوبند. (فرهنگ خطی). چوبی که جامه را هنگام شستشو با آن می کوبند. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). ج، مراحیض

لغت نامه دهخدا

متحاب

(مُ تَ حاب ب)

یکدیگر را دوست گیرنده. (آنندراج). دوست گرفته مر یکدیگر را. (ناظم الاطباء). و رجوع به تحاب شود

لغت نامه دهخدا

متحات

(مُ تَحات ت)

برگ فروریخته، پوست بازکنده و خراشیده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تحات و تحاتت شود

لغت نامه دهخدا

متحاث

(مُ تَ حاث ث)

برانگیزاننده بعضی را بربعضی، یکدیگر را به میل حیات بخشنده وزندگانی دهنده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)