- متجالل (مُ تَ لِ)
بزرگی نماینده. (آنندراج). مغرور و متکبر و گستاخ. (ناظم الاطباء) ، کسی که می گیرد خوبتر و بهتر چیزی را. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)
معنی متجالل - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَ جَلْ لَ)
لغت نامه دهخدا
پوشیده و ملبس. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) (از اشتینگاس) ، تعظیم کرده شده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تجلل شود
(مُ تَ جَلْ لِ)
لغت نامه دهخدا
برآینده بر کسی. (آنندراج). غالب شده و بلندتر برآینده در جاه و منزلت. (ناظم الاطباء) ، آن که معظم چیزی گیرد. (آنندراج). آن که بگیرد بهترین و بزرگترین جاه و جلال را. (ناظم الاطباء) ، بر اسب نشانده شده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تجلل شود
(مُ تَ دِ)
لغت نامه دهخدا
با هم خصومت کننده. (آنندراج). با یکدیگر خصومت کننده. (ناظم الاطباء). تثنیۀ این کلمه ’متجادلین’ است یعنی دو تن که با یکدیگر جدل کنند. (از یادداشت دهخدا). و رجوع به تجادل شود
(مُ تَ لِ)
لغت نامه دهخدا
به شمشیر زننده بعض مر بعض را. (آنندراج). مشغول به جنگ و جدال و مر یکدیگر را شمشیر زننده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تجالد شود
(مُ تَ عِ)
لغت نامه دهخدا
کسی که مقرر می کند قیمت و ارزش و مواجب و وظیفه را، گروهی که چیزی را در میان خود می گیرند. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تجاعل شود
(مُ تَ جالْ لَ)
لغت نامه دهخدا
امراءه متجاله، زن پیر و سال دار. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تجال شود
(مُ تَ)
لغت نامه دهخدا
هویدا کننده باهم حال خود را. (آنندراج). مر یکدیگر را از حال هم آشکار کننده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تجالی شود
(مُ تَ وِ)
لغت نامه دهخدا
با یکدیگر بگردنده در حرب. (آنندراج). بر دور یکدیگر گردندۀ در جنگ و جدال و کشتی و مصارعت. (ناظم الاطباء). و رجوع به تجاول شود
(مُ تَ هَِ)
لغت نامه دهخدا
خویشتن را نادان نماینده. (آنندراج). کسی که خویشتن را جاهل و نادان وانمود می نماید و به مکر و حیله نادانی می کند. (ناظم الاطباء). آن که خود را به نادانی زند. خویشتن رانادان نماینده. ج، متجاهلین. (فرهنگ فارسی معین)
(مُ تَ لِ)
لغت نامه دهخدا
با هم دوستی کننده. (آنندراج). مهربان و بسیار دوست. (ناظم الاطباء). و رجوع به تخالل و متخال شود
نما گر کسی که عمل خویش را بقصد آشکار سازد: متجاهر بفسق جمع متجاهرین
