معنی متبحث - جستجوی لغت در جدول جو

متبحث

لغت نامه دهخدا

متبحر

کسی که در علمی اطلاعات فراوان دارد

فرهنگ فارسی عمید

مبحث

موضوع بحث

فرهنگ فارسی عمید

متبعث

(مُ تَ بَعْ عِ)

شعری که روان باشد. (آنندراج) ، کسی که به آسانی شعر می سراید. (ناظم الاطباء). و رجوع به تبعث شود

لغت نامه دهخدا

مبحث

(مَ حَ)

به معنی بحث است. (منتهی الارب) (آنندراج). بحث. جستجو. جستار. ج، مباحث. (فرهنگ فارسی معین). بحث و کاوش و تفتیش. (ناظم الاطباء). بحث. ج، مباحث. (اقرب الموارد) ، جای بحث. ج، مباحث. (منتهی الارب) (آنندراج). جای بحث و محل بحث. ج، مباحث. جای بحث و تفتیش. (ناظم الاطباء). و رجوع به ’مباحث’ شود، آنچه در مناظره به نفی واثبات در آن توجه کنند. (از تعریفات جرجانی) ، جای تحصیل. (ناظم الاطباء) ، فرشیم. فصل. (ناظم الاطباء). باب و فصل. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، رساله و کتاب. (ناظم الاطباء). کتاب. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، مباحثه و مناظره و بحث و قضیه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تبحث

(اِ تِ)

کاویدن و تفتیش کردن از چیزی. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مستبحث

(مُ تَ حِ)

نعت فاعلی از مصدر استبحاث. کاونده و تفتیش کننده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به استبحاث شود

لغت نامه دهخدا

متبحر

(مُ تَ بَحْ حِ)

بسیارعلم. (آنندراج) (غیاث) (ناظم الاطباء). مرد بسیار با علم که در بحر علوم غور کرده و شناوری کرده باشد. (ناظم الاطباء) : فکیف در نظراعیان حضرت خداوندی عز نصره که مجمع اهل دل است و مرکز علمای متبحر. (گلستان چ فروغی ص 10). سندباد در علوم و فضایل متبحر است. (سندبادنامه ص 62) ، بسیارمال. (ناظم الاطباء). و رجوع به تبحر شود

لغت نامه دهخدا

متبحح

(مُ تَ بَحْ حِ)

این کلمه در فرهنگ جانسون و ناظم الاطباء بمعنی ’جای گیرنده در میان خانه آمده’ و چنین می نماید که ’متبحبح’ تصحیف خوانی شده است. و رجوع به متبحبح و تبحبح شود

لغت نامه دهخدا