معنی مبوله - جستجوی لغت در جدول جو

مبوله

لغت نامه دهخدا

مبوله

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از مقوله — تصویر مقوله

گفتار، سخن گفته شده، گفته شده

فرهنگ فارسی عمید

(مِ زَ لَ)

پالونه که بدان چیزی را پالایند. (از ذیل اقرب الموارد). و رجوع به مبزل شود

لغت نامه دهخدا

(مَ لَ)

ارض مدبوله، زمینی که با سرگین و مانند آن کود داده شده و اصلاح شده است. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). نعت مفعولی است از دبل و دبول. رجوع به دبول شود

لغت نامه دهخدا

(مِ / مَ وَ لَ)

ساعت شمسی. ساعت شمسیه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ساعت آفتابی. شاخص. ابزاری که دارای یک تیغه یا میلۀ عمودی است و این تیغه یا میله در مرکز صفحه ای مدور افقی استوار شده و بوسیلۀ سایه ای که بر اثر تابش نور آفتاب از این تیغه یا میله حاصل می شود و بر روی صفحه میافتد ساعت را مشخص میکند. (از دایره المعارف کیه)

ساعت شمسی. ساعت شمسیه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ساعت آفتابی. شاخص. ابزاری که دارای یک تیغه یا میلۀ عمودی است و این تیغه یا میله در مرکز صفحه ای مدور افقی استوار شده و بوسیلۀ سایه ای که بر اثر تابش نور آفتاب از این تیغه یا میله حاصل می شود و بر روی صفحه میافتد ساعت را مشخص میکند. (از دایره المعارف کیه)

لغت نامه دهخدا

(مُ تِ لَ)

مبتل. رجوع به مبتل شود

لغت نامه دهخدا

(مُ بَتْ تَ لَ)

امراءه مبتله، زن جمیله، گویا که جامۀ حسن بر بدنش بریده اند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). این صفت برای مرد به کار نمی رود و این مبنی بر سماع است. (از اقرب الموارد) ، زن تمام خلقت میانه جسامت. (منتهی الارب) (ازناظم الاطباء) ، زنی که در عضوهایش نرمی و فروهشتگی باشد. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)

امراءه مبتله، زن جمیله، گویا که جامۀ حسن بر بدنش بریده اند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). این صفت برای مرد به کار نمی رود و این مبنی بر سماع است. (از اقرب الموارد) ، زن تمام خلقت میانه جسامت. (منتهی الارب) (ازناظم الاطباء) ، زنی که در عضوهایش نرمی و فروهشتگی باشد. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(مُ طِ لَ)

تأنیث مبطل. ج، مبطلات. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

(مُ بَوْ وَ بَ)

باب باب کرده شده، یقال ابواب مبوبه، کما یقال اصناف مصنفه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(مُ هََ لَ)

ناقۀ بی مهارو بی نشان گذاشته تا هر جا که خواهد بچرد. (از منتهی الارب) (از ذیل اقرب الموارد). ناقۀ مبهله، ماده شتر بی مهار و بی نشان که هر جا خواهد بچرد. ج، مباهل. (ناظم الاطباء). آن که ناقه را بی شبان یا بی پستان بند یابی مهار گذارد تا بچرد هر جا که خواهد. (آنندراج)

ناقۀ بی مهارو بی نشان گذاشته تا هر جا که خواهد بچرد. (از منتهی الارب) (از ذیل اقرب الموارد). ناقۀ مبهله، ماده شتر بی مهار و بی نشان که هر جا خواهد بچرد. ج، مباهل. (ناظم الاطباء). آن که ناقه را بی شبان یا بی پستان بند یابی مهار گذارد تا بچرد هر جا که خواهد. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(رَ لَ)

به لغت اندلس رستنیی باشد که آن را کنگر گویند و با ماست خورند. (برهان) (آنندراج). قسمی از کنگر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(مِ ذَ لَ)

جامۀ بادروزه و کهنه. ج، مباذل. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(مَ خَ لَ)

سبب بخل و منه الولد محببه مبخله. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط). آن که سبب بخل و زفتی گردد و شخص را بزفتی بخواند. و منه الولد محببه مبخله. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(مُ قِ لَ)

ارض مبقله، زمین رویانندۀ سبزه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(مَ قَ لَ / مَ قُ لَ)

تره زار. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج) (دهار) (مهذب الاسماء). سبزه زار و موضع سبزه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(مُ حَیْ یا)

دهی است از دهستان خمین بخش مرکزی شهرستان خرمشهر، واقع در شش هزارگزی شمال خاوری راه اتومبیل رو مرز عراق به خرمشهر، و سه هزارگزی شمال باختری خرمشهر با 400 تن سکنه. آب آن از رودخانه و راه آن اتومبیل رو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

دهی است از دهستان خمین بخش مرکزی شهرستان خرمشهر، واقع در شش هزارگزی شمال خاوری راه اتومبیل رو مرز عراق به خرمشهر، و سه هزارگزی شمال باختری خرمشهر با 400 تن سکنه. آب آن از رودخانه و راه آن اتومبیل رو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

(مُ تَ وَلْ لِهْ)

سرگشته و بیخود. (آنندراج). اندوهگین و ملول و سرگشته وحیران و بیخود شده. (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به توله شود

لغت نامه دهخدا

(مُ حَوْ وَ لَ)

تأنیث محول. بازگذارده شده. واگذارده. محوله

لغت نامه دهخدا

(سَ / سُ لَ)

خوشه یا خوشه ای کج پر از دانه. (منتهی الارب). سنبله. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تصویری از ربوله — تصویر ربوله

اندلسی کنگر از گیاهان

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از سبوله — تصویر سبوله

خوشه

فرهنگ لغت هوشیار

مبذوله در فارسی مونث مبذول: بخشیده، پذیرفته و، انجام شده مونث مبذول: مساعی مبذوله جمع مبذولات

فرهنگ لغت هوشیار

مبدله مونث مبدل: ورتیک دگر گشته مونث مبدل: ورتیده مبدله در فارسی مونث مبدل: ور تنده مونث مبدل جمع مبدلات. مونث مبدل جمع مبدلات

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مبخله — تصویر مبخله

زفتی زفتگرایی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مبقله — تصویر مبقله

تره زار

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مبطله — تصویر مبطله

مبطله در فارسی مونث مبطل: پترانگر مونث مبطل جمع مبطلات

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مجبوله — تصویر مجبوله

مونث مجبول

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مزوله — تصویر مزوله

شاخص، ساعت آفتابی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مطوله — تصویر مطوله

مطوله در فارسی مونث مطول: دراز نا دراز مونث مطول، جمع مطولات

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مقوله — تصویر مقوله

گفته، گفتار، سخن، گفته شده

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مقبوله — تصویر مقبوله

مقبوله در فارسی مونث مقبول بنگرید به مقبول مونث مقبول

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مقوله — تصویر مقوله

((مَ لِ))

گفتار، جمع مقولات

فرهنگ فارسی معین

تصویری از مقوله — تصویر مقوله

زمینه، گویه

فرهنگ واژه فارسی سره

تصویری از محوله — تصویر محوله

سپرده شده

فرهنگ واژه فارسی سره