معنی مایل در فرهنگ فارسی عمید

گراینده، میل کننده، خواهان، خمیده، خرامان، خرامنده، که من به حُسن تو ماهی ندیده ام طالع / که من به قدّ تو سروی ندیده ام مایل (سعدی۲ - ۶۵۴)

معنی مایل در فرهنگ فارسی عمید

واحد اندازه گیری طول در کشورهای انگلیسی زبان برابر با ۱۶۰۹ متر، مایل دریایی: در ریاضیات واحد اندازه گیری طول برابر ۱۸۵۲ متر

معنی مایل در لغت نامه دهخدا

قلیج خان بیک از ایماق کراملو طایفۀ شاملو و معاصر شاه عباس بود و از جانب او داروغگی ری را داشت و به جهت حسن سلوکش وی را شیخ الاسلام حکام گفته اند. او راست:، نسیم صبح بر مجروح نیش است، حریر جامه بر بیمار بار است، گهر در چشم محنت دیده سنگ است، سمن در پای ره گم کرده خار است.، (از آتشکدۀ آذر چ سیدجعفر شهیدی ص 21)

معنی مایل در لغت نامه دهخدا

مائل. برگردنده از راه. (ناظم الاطباء). ترک کننده و برگردنده ازراه. (از اقرب الموارد). خم شونده از راه. (از منتهی الارب) : و هرکه را از سنن عقیده و صوب مذهب خود مایل و منحرف بینند به غی و ضلالت نسبت کنند. (مصباح الهدایه چ همایی ص 14). و رجوع به میل شود، جورکننده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به میل شود، برگردنده و خمنده. ج، ماله و مُیَّل. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ورجوع به میل شود، عدول کننده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، خرامنده و تبخترکننده. (ناظم الاطباء). خرامان. چمان:، که من به حسن تو ماهی ندیده ام طالع، که من به قد تو سروی ندیده ام مایل.، سعدی (دیوان چ مصفا ص 710).، و رجوع به مائلات شود، راغب و میل کننده و شایق و آرزومند. (ناظم الاطباء). گراینده به چیزی و با لفظ شدن و گشتن و آمدن و افتادن مستعمل است. (از آنندراج) :، دلت گر به راه خطا مایل است، ترا دشمن اندر جهان خود دل است.، فردوسی.، مال چنه ست و زمانه دام جهان است، ای همه ساله به دام برچنه مایل.، ناصرخسرو.، به دستگیری افتادگان و محتاجان، چنانکه دوست به دیدار دوستان مایل.، سعدی.، میل گردون سوی قصر تست و مه رای تو جست، طبعهر جزوی که هست آخرسوی کل مایل است.، کاتبی.، خری چند مایل به جلهای رنگین، ددی چند راغب به آفت رسانی.، وحشی (دیوان چ نخعی ص 269).، - مایل بودن به رنگی، به آن رنگ زدن. سبز مایل به سیاهی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). نزدیک بودن به آن رنگ: پوست ساق او (ماهی زهرج) مایل به زردی و با اندک حدت. (تحفۀ حکیم مؤمن).،، کج و خمیده. (ناظم الاطباء)،، {{اِسم}} نام جزء اعظم فلک قمر که در آن حامل مرکوزاست و در حامل تدویر و در تدویر قمر. (ناظم الاطباء)

معنی مایل در فرهنگ لغت هوشیار

برگردنده از راه، ترک کننده و برگردنده و خمنده، جور کننده، عدول کننده

معنی مایل در فرهنگ فارسی معین

کج، خمیده، آرزومند، مشتاق، دارای شیب اندک

معنی مایل در فرهنگ واژه مترادف متضاد

خمیده، کج، کژ، متمایل، مورب، متضاد: مستقیم، خواهان، راغب، شایق، طالب، علاقه مند، مشتاق، متضاد: نافر

معنی مایل - جستجوی لغت در جدول جو

مایل

فرهنگ فارسی عمید

مایل

فرهنگ فارسی عمید

مایل

لغت نامه دهخدا

مایل

لغت نامه دهخدا

مایل

فرهنگ لغت هوشیار

مایل

فرهنگ فارسی معین

مایل

فرهنگ واژه مترادف متضاد

مایل

دیکشنری فارسی به عربی

مایل

دیکشنری فارسی به انگلیسی

مایل

دیکشنری فارسی به فرانسوی

مایل

دیکشنری فارسی به اردو

مایل

دیکشنری فارسی به پرتغالی

مایل

دیکشنری فارسی به لهستانی

مایل

دیکشنری فارسی به روسی

مایل

دیکشنری فارسی به اوکراینی

مایل

دیکشنری فارسی به هلندی

مایل

دیکشنری فارسی به آلمانی

مایل

دیکشنری فارسی به تایلندی

مایل

دیکشنری فارسی به ایتالیایی

مایل

دیکشنری فارسی به عبری

مایل

دیکشنری فارسی به ژاپنی

مایل

دیکشنری فارسی به چینی

مایل

دیکشنری فارسی به سواحیلی

مایل

دیکشنری فارسی به کره ای

مایل

دیکشنری فارسی به اسپانیایی

مایل

دیکشنری فارسی به اندونزیایی

مایل

دیکشنری فارسی به بنگالی

مایل

دیکشنری فارسی به هندی

مایل

دیکشنری فارسی به ترکی استانبولی

شمایل

(دخترانه)

خوبیها و خصلتهای نیکو و پسندیده، شکل و صورت

فرهنگ نامهای ایرانی

مایلی

(یَ مُ)

از ولایت اسفراین است و طبعی نیک دارد. مدتی در دیار روم اقامت داشت و معاصر سلطان بایزید عثمانی بود. مطلع زیر از اوست:
هست در سینه زپیکان ستمکارۀمن
جان زدل تنگ و زجان این دل آوارۀ من.
(از مجالس النفایس ص 73 و 248).
و رجوع به همین مأخذ شود

لغت نامه دهخدا

مایلی

(یِ)

ازمردم اردبیل و از ملازمان شیخاوندان است. او راست:
بزم خالی دیدم امشب، چون صراحی پیش یار
ریختم در جام اخلاص آنچه در دل داشتم.
(از مجمع الخواص ص 243)

لغت نامه دهخدا