معنی مأصر - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(مَءْ جَ)

آنچه که اجاره شود. مکان اجاره ای. ج، مآجر. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به مآجر شود

(مَءْ ثَ)

اثر:
کیمیایی که از او یک مأثری
بر دخان افتاد گشت او اختری.
مولوی

(مُ تَ ءَصْ صِ)

متجاور. حی متأصرون، ای متجاورون. (از منتهی الارب). و رجوع به متآصر شود

(مَ ءَ / مَءْصْ)

شتران سپید نیکو و برگزیده. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

تباه گردیدن زخم، دشمنی اندیشیدن با کسی. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

(سَ)

از ’م ٔر’، پر کردن مشک را، تباهی انداختن میان کسان و بر دشمنی انگیختن دشمنی کردن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

پرده دیوار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما