معنی ماضیه در لغت نامه دهخدا

به معنی گذشته. (غیاث) (آنندراج). مأخوذ از تازی، گذشته. (ناظم الاطباء). تأنیث ماضی. ج، ماضیات. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : غرض از این مجموعه... بقای سیرت و سریرت او و اسلاف ماضیه، سلاطین آل سلجوق... (راحهالصدور ص 64).... هرچند براثر ملوک ماضیه است. (سندبادنامه ص 24). و رجوع به ماضی شود.، - سنۀ ماضیه، سال گذشته. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

معنی ماضیه در فرهنگ لغت هوشیار

ماضیه در فارسی: مونث ماضی: گذشته مونث ماضی: غرض ازاین مجموعه... بقای سیرت و سریرت او (پادشاه) و اسلاف ماضیه سلاطین آل سلجوق... یا سنوات ماضیه. سالهای گذشته. یا سنه ماضیه. سال گذشته

معنی ماضیه - جستجوی لغت در جدول جو

ماضیه(یَ)

لغت نامه دهخدا

ماضیه

فرهنگ لغت هوشیار

راضیه

(دخترانه)

خشنود، خرسند

فرهنگ نامهای ایرانی

مرضیه

(دخترانه)

پسندیده، مرضی

فرهنگ نامهای ایرانی

ماریه

(دخترانه)

زن سپید و درخشان، نام یکی از همسران پیامبر (ص)

فرهنگ نامهای ایرانی

مالیه

مربوط به مال، دارایی، امور مالی، کالا، مالیات

فرهنگ فارسی عمید

مرضیه

مرضی، چیزی که مورد پسند و خشنودی واقع شده باشد، پسندیده

فرهنگ فارسی عمید

راضیه

راضی، خوش و پسندیده

فرهنگ فارسی عمید

ماریه

(ری یَ)

مؤنث ماری. (اقرب الموارد) .رجوع به ماری شود، سنگخوار. (منتهی الارب). مرغ سنگخوار که به تازی قطا نیز گویند. (ناظم الاطباء). مرغ سنگخوار تابان و نرم بدن. (از اقرب الموارد)،
{{صفت}} زن سفیدرنگ درخشان و تابان بدن. (از اقرب الموارد). و رجوع به ماریه (ی ) شود

مؤنث ماری. (اقرب الموارد) .رجوع به ماری شود، سنگخوار. (منتهی الارب). مرغ سنگخوار که به تازی قطا نیز گویند. (ناظم الاطباء). مرغ سنگخوار تابان و نرم بدن. (از اقرب الموارد)،
{{صِفَت}} زن سفیدرنگ درخشان و تابان بدن. (از اقرب الموارد). و رجوع به ماریه (ی َ) شود

لغت نامه دهخدا

ماویه

(وی یَ)

نام زنی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). دختر غفور از بنات ملوک یمن و زن حاتم طایی. (تاج العروس، ج 9 ص 413) (عیون الاخبار ج 3 ص 129 و حاشیۀ ص 263). و رجوع به تعلیقات دیوان منوچهری ص 344 شود:
یار تو خیر و خرمی چون پارسای فاطمی
جفت تو جود و مردمی چون جفت حاتم ماویه.
منوچهری

لغت نامه دهخدا

راضیه

(یَ)

عیشه راضیه، یعنی مرضیه. یعنی زیست پسندیده و خوش. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مؤنث راضی. عیشه راضیه، یعنی مرضیه. (ناظم الاطباء). زندگی که صاحب از آن خشنود باشد. (از المنجد). پسندیده. (مهذب الاسماء). و رجوع به راضی شود

لغت نامه دهخدا

ماهیه

(هی یَ)

ماهیهالشی ٔ، حقیقت آن و این کلمه نسبت است به ماهو. ج، ماهیات. (از اقرب الموارد). و رجوع به ماهیت شود

لغت نامه دهخدا

مائیه

(یَ / ئی یَ)

مائئه. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). رجوع به مائئه شود

لغت نامه دهخدا

ماریه

(یَ)

زن سپید درخشان رنگ تابان بدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، گوسالۀ مادۀ سپیدرنگ. (منتهی الارب). گوسالۀ مادۀ سپید تابان بدن. (ناظم الاطباء) ، گاو ماده با بچۀ تابان بدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بچه گاو سپید نرم بدن. (از اقرب الموارد). و رجوع به ماری شود

لغت نامه دهخدا

مرضیه

(مَ ضی یَ)

مرضیه. تأنیث مرضی. پسندیده. مورد رضایت. مطبوع. خشنود. رجوع به مرضی و رضا و رضوان شود: یاأیتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه. (قرآن 28/89 و 29). آنچنان آثار مرضیه و مساعی حمیده که در تقدیم ابواب عدل و سیاست سلطان ماضی... ابوالقاسم محمود راست... (کلیله و دمنه).
- مرضیهالسجایا، دارای خویهای پسندیده. خوشخوی. پسندیده خوی:
دل داده ام به یاری شوخی کشی نگاری
مرضیهالسجایا محمودهالخصائل.
حافظ

لغت نامه دهخدا

ماذیه

(ذی یَ)

می آسان فروشونده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد). آن می که آسان به گلو فرورود. (مهذب الاسماء) ، زره نرم یا زره سفید. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). زره نرم و زره سپید درخشان. (ناظم الاطباء). زره نرم و فراخ. (مهذب الاسماء) ، زن. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

مادیه

(کَ)

دهی از دهستان گورائیم است که در بخش مرکزی شهرستان اردبیل و در 18 کیلومتری جنوب اردبیل واقع است و 335 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

ماریه

(یَ)

نام دختر ارقم بن ثعلبه از ملوک آل جفنه و یا دختر ظالم بن وهب که صاحب دو گوشوارۀ گرانبها بود و آنها را به خانه کعبه هدیه کرده بوده و گویند در این گوشواره ها دویست دینار بود و یا گوهری بود که چهل هزار دینار قیمت داشت ویا دو مروارید که هرکدام به اندازۀ تخم کبوتری بود. و منه المثل: خذه ولو بقرطی ماریه یعنی بگیر آن رابه هر حال که باشد. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). و رجوع به مجمع الامثال میدانی و عقدالفرید ج 1 ص 289، 293 و ج 3 ص 12، 13 و دیوان منوچهری چ دبیرسیاقی چ 1 متن و حاشیۀ ص 80 و تعلیقات همین کتاب ص 202 شود

لغت نامه دهخدا

ماریه

(یَ)

در صنعت کیمیا بحث کرده و گویند به عمل اکسیر تام دست یافته است. (از الفهرست ابن الندیم، یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

غاضیه

(یَ)

مؤنث غاض. ج، غواض. سخت تاریک. لیله غاضیه، شب تاریک، نار غاضیه، آتش فروزان. (از اضداد) ، ابل غاضیه، شتر غضاخوار. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

مرضیه

پسندیده، مورد رضایت، مطبوع

فرهنگ لغت هوشیار

ماهیه

ماهیت در فارسی چیشی چه چیزی اوچیزی اوجیز هرایند چیستی چیستی حقیقت ذات جمع ماهیات. توضیح چیزیست که در جواب ما حقیقیه (چیست) گفته شود و پرسش از گوهر اشیا است و بنابر این بر حقیقت شی وآنچه شیئیت شیّ بدان است اطلاق میگردد: حد درست آن بود که دلیلی کند بر ماهیت چیز و لیمت او... یاماهیت بسیط (بسیطه)، ماهیتی که از امور متخالف ترکیب نیافته باشد، قطب الدین گوید: ماهیت اگر ملتئم نباشد از اموری که متخالف باشند بحقیقت آنرا ماهیت بسیطه خوانند و الامرکبه. یا ماهیت بشرط شی. ماهیت مخلوط. یا ماهیت مجرد (مجرده)، ماهیت من حیث هی و لا بشرط است و آنرا ماهیت مرسله هم نامند. یا ماهیت مخلوط (مخلوطه)، همان ماهیت بشرط شی است که عبارت از ماهیت بلحاظ وجود و عوارض و حالات وجودی است. یاماهیت من حیث هی. عبارت از ماهیت باعتبار نفس و ذات خود است بدون لحاظ وجود خارجی یا ذهنی و بدون لحاظ عوارض وو حالات او مانند کثرت و وحدت و غیره

فرهنگ لغت هوشیار