معنی ماسرم - جستجوی لغت در جدول جو

ماسرم

لغت نامه دهخدا

(سَ)

زمینی را گویند که بجهت کشت و زراعت کردن آماده و مهیا کرده باشند. کشتزار. (برهان) (انجمن آرای ناصری) (فرهنگ جهانگیری) (هفت قلزم) (آنندراج) (ناظم الاطباء). زمینی است که برای زراعت حاضر کنند. (فرهنگ شعوری). باسره وباسرم، زمین شیار کرده که مهیای زراعت باشد. (رشیدی). و رجوع به باسره شود

لغت نامه دهخدا

متسرم

(مُتَ سَرْ رِ)

پاره پاره شونده. (آنندراج) (ازمنتهی الارب) (از اقرب الموارد). جدا منقسم و پاره پاره و تکه تکه. (ناظم الاطباء). و رجوع به تسرم شود

لغت نامه دهخدا

ماصرم

(بُ)

ناحیتی است به فارس واقع در هفت فرسنگی شیراز. (از فارسنامۀ ابن البلخی ص 163). و رجوع به همین مأخذ ص 14 و 151 و 152 و نزهه القلوب چ لیدن ص 225 و 217 و ماسرم در همین لغت نامه شود

لغت نامه دهخدا

اسرم

(اَ رَ)

موضعی در اندرود از فرح آباد مازندران. (سفرنامۀ مازندران و استراباد رابینو ص 59، 119 و 165 بخش انگلیسی)

لغت نامه دهخدا

مارم

(مِ)

قریه ای است میانۀ شمال و مغرب فین. (فارسنامۀ ناصری). دهی از دهستان فین است که در بخش مرکزی شهرستان بندرعباس واقع است و 1471 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

سرماسرما شدن

(طِ بَ تَ)

مقدمۀ تب از برای کسی پیدا شدن. لرزآمدن. به لرزه افتادن از سرما یا از بیماری و تب

لغت نامه دهخدا

ماسره

مهتاب، هنگام بیرون آمدن مهتاب

فرهنگ گویش مازندرانی

ماسرن

نام مرتعی در حوزه ی آلاشت

فرهنگ گویش مازندرانی

اسرم