معنی ماتمزده در لغت نامه دهخدا

ملول. غمگین. اندوهگین. عزادار. مصیبت زده. آنکه کس وی تازه مرده باشد. (ناظم الاطباء). ماتمی. عزادار. سوکوار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :، گر بود در حلقه ای صدغمزده، حلقه را باشد نگین ماتم زده.، عطار.، هرگاه که در ماتم من نوحه گر آید، ماتمزده باید که بود نوحه گر من.، عطار.، و ماتمزده ماتمزدگان تواند دید. (تذکرهالاولیاء).، ماتمزده را به نوحه گر حاجت نیست.، عطار.، حافظ ز غم از گریه نپرداخت به خنده، ماتم زده را داعیۀ سور نمانده ست.، حافظ.، هاتف اقبال در مقام تسلی ماتمزدگان بود. (حبیب السیر ج 3 ص 323)

معنی ماتمزده در فرهنگ لغت هوشیار

ملول، غمگین، اندوهگین

معنی ماتمزده - جستجوی لغت در جدول جو

ماتمزده(دُ تَ / تِ)

لغت نامه دهخدا

ماتمزده

فرهنگ لغت هوشیار

ماتم زده

عزادار، سوگوار، مصیبت دیده، غمگین

فرهنگ فارسی عمید

ماتمکده

جای سوگواری، ماتم سرا، کنایه از خانه ای که در آن غم و غصه فراوان باشد

فرهنگ فارسی عمید

ماه زده

دیوانه، آنکه عقلش زایل شده باشد، بی عقل، مجنون، بی خرد، هار مثلاً سگ دیوانه

فرهنگ فارسی عمید

ماتمدیده

(نِ تَ / تِ)

ملول و غمگین، عزادار. (ناظم الاطباء). ماتمی. (آنندراج) :
از آن چون زلف ماتمدیدگان ژولیده زنجیرم
که چون برگ خزان دیده ست زور دست تدبیرم.
صائب (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

متمده

(مُ تَ مَدْدِهْ)

ستاینده و تکلف نماینده در ستایش خویش. (آنندراج) (از منتهی الارب). لاف زننده و تکلف کننده در ستایش خویش. (ناظم الاطباء). رجوع به تمده شود

لغت نامه دهخدا

مارزده

(زَ دَ / دِ)

مارگزیده. سلیم. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کسی که مار وی را گزیده باشد:
مهرۀ مار بهر مارزده ست
به کسی کز گزند رست مده.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 800)

لغت نامه دهخدا

ماتمکده

(تَ کَ دَ / دِ)

غمکده. (آنندراج). ماتم سرا. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
بجز آن زلیخای انده زده
بدان غم زده جان ماتمکده.
شمسی (یوسف و زلیخا)

لغت نامه دهخدا

مات زدن

(نَ / نِ بَ شُ دَ)

مات شدن و ساکن ماندن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). حیران شدن. سرگشته شدن. رجوع به مات و مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

ماتمزدگی

(تَ زَ دَ / دِ)

حالت و چگونگی ماتمزده. مصیبت زدگی. عزاداری. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مستمده

مونث مستمد

فرهنگ لغت هوشیار

متمرده

مونث متمرد جمع متمردات

فرهنگ لغت هوشیار

ماتم کده

سوکسرای سوکخانه محلی که در آن سوگواری کنند جای عزاداری، خانه ای که در آن غم و اندوه حکمفرما باشد غمکده

فرهنگ لغت هوشیار

مات زدن

حیران شدن سرگشته شدن

فرهنگ لغت هوشیار

ماتمزدگی

مصیب زدگی، عزا داری

فرهنگ لغت هوشیار

ماتم زده

سوکزده پرسه دار (گویش خراسان بزرگ) سوگوار عزادار مصیبت زده ماتم دیده، غمگین اندوهگین: آهو در زاویه اطاق خود ماتم زده و پریشان نشسته درد اصلی خود را از یاد برده بود

فرهنگ لغت هوشیار