معنی لیکمید - جستجوی لغت در جدول جو

لیکمید

لغت نامه دهخدا

از علوم خفیه، علم طلسمات

ماده ای نامحلول در آب که شامل عناصر کربن، اکسیژن و هیدروژن است و از عناصر اصلی تولیدکنندۀ انرژی در مواد غذایی محسوب می شود

فرهنگ فارسی عمید

تکمید

(تَ جَزْ زُ)

گرم کردن عضوی به بستن کماد و جز آن بر وی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). پوست بدن را با چیزی گرم یا سوزنده چون خردل و امثال آن تحریک و گرم کردن تا خون به سوی بیرون میل کند. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). کماد کردن بر عضو رنجور یعنی جامۀ گرم کرده، یا سبوس و یا نمک و یا گاورس و مانند آن گرم کرده و در کیسه یا جامه ای بر عضو متورم یا دردمند نهادن... (یادداشت ایضاً). آن را گویند که چیزی سازند از مس یا گوهری دیگر و دارویی که گرم کرده، اندر وی کنند و بر موضع علت نهند تا حرارت و قوت دارو بدو میرسدو اگر این دارو اندر مثانه گوسفند یا شانۀ گاو کنند همان باشد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). و تکمید تر و خشک نافع است اما اگر ذات الریه از جنس حمره باشد، تر صواب، و اگر جنس فلغمونی باشد، خشک اولیتر. با آنکه تکمید تر آن را که سود نکند زیان نیز نکند و خشک آنرا که زیان کند زیانی عظیم کند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی) : و آنجا که ماده بسیار باشد ضمادهای خنک زیان دارد و تکمیدتر و خشک نافع است. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). اطبا فرمودند که از آرد میده و انگبین هر روز عجینی می ساز و بر وی تکمید می کن. (سندبادنامه ص 209)

لغت نامه دهخدا

لیکی

منسوب به لیک پسر پاندیون آتنی، نام گروهی که اصلاً از جزیره کریت بوده اند و قبل از گرفتن این اسم ترمیل نام داشته اند، (ایران باستان ج 1 ص 741)

لغت نامه دهخدا

کمید

(کَ)

اندوهگین و دردمنددل. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). کمد. کامد. (اقرب الموارد). آنکه غم نهان دارد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

یکمین

(یَ / یِ کُ)

یکم. یکمی. اولین. نخستین. (یادداشت مؤلف). که در مرتبۀ یکم واقع شود. رجوع به یکم شود

لغت نامه دهخدا

لکرید

(لُ)

نام قسمتی از یونان قدیم که به وسیلۀ فوسید به دو قسمت تقسیم گردید: لکری شرقی در ساحل دریای اژه و لکری غربی کنار خلیج کرنت

لغت نامه دهخدا

لیمیا

یکی از علوم خفیه است: کیمیا، لیمیا و سیمیا

لغت نامه دهخدا

لیکیه

(یِنْ)

از نواحی تاریخی آسیای صغیر. یکی از مقاطعات آسیای صغیر است که در برابر جزیره ردس فیمابین کارس و پمفلیه واقع است و دو شهر معظم داشته یکی را پاترا و دیگری را میرا میگفتند. (قاموس کتاب مقدس). و رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود

لغت نامه دهخدا

یکمی

(یَ / یِ کُ)

یکم. یکمین. اولی. اولین. نخستین. (یادداشت مؤلف). و رجوع به یکم شود

لغت نامه دهخدا

لیکتیو

(کِ)

نام شهری به اندلس به ساحل دریا. دارای چهارهزار تن سکنه ولنگرگاهی بدیع است. (از الحلل السندسیه ج 1 ص 330)

لغت نامه دهخدا

لیکومد

(کُ مِ)

پادشاه جزیره سیرس. وی بنابر افسانه های قدیم آشیلس را در دربار خویش بپذیرفت و تزس را به حیله بکشت. (ترجمه تمدن قدیم فوستل دکولانژ ص 504). رجوع به لیکمد شود
از مردم ردس که بعهد داریوش سوم از جانب ایرانیان پس از تسخیر شهر نامی می می لن واقع در جزیره لس بس به فرماندهی آنجا گمارده شد. (ایران باستان ج 2 ص 1281)

لغت نامه دهخدا