معنی لؤم - جستجوی لغت در جدول جو

لؤم

لغت نامه دهخدا

لؤم

لغت نامه دهخدا

لؤم

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از لوم — تصویر لوم

ناکس و فرومایه شدن، ناکسی، بخل، زفتی

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از لوم — تصویر لوم

ملامت کردن، سرزنش کردن، ملامت، نکوهش، سرزنش

فرهنگ فارسی عمید

بناکسی بازخواندن کسی را. (منتهی الارب). ملامت کردن. (زوزنی) ، پر راست ساختن بر تیر. (منتهی الارب). تیر را پر نهادن. (منتخب اللغات) ، اصلاح کردن، استوار کردن زخم را. (منتهی الارب). بهم آوردن جراحت. (منتخب اللغات). کفشیر کردن کفتگی را. (منتهی الارب). واهم آوردن جراحت و جز آن. (زوزنی) (تاج المصادر)

بناکسی بازخواندن کسی را. (منتهی الارب). ملامت کردن. (زوزنی) ، پر راست ساختن بر تیر. (منتهی الارب). تیر را پر نهادن. (منتخب اللغات) ، اصلاح کردن، استوار کردن زخم را. (منتهی الارب). بهم آوردن جراحت. (منتخب اللغات). کفشیر کردن کفتگی را. (منتهی الارب). واهم آوردن جراحت و جز آن. (زوزنی) (تاج المصادر)

لغت نامه دهخدا

(لُ ءَ)

جمع واژۀ لئیم. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(سَ)

لومه. ملام. ملامه. (منتهی الارب). الامه. نکوهش. سرزنش. سرکوفت. بیغار. بیغاره. سراکوفت. تعییر. توبیخ. تعنیف. سرزنش کردن. (ترجمان القرآن جرجانی). نکوهیدن. (تاج المصادر) (دهار). ملامت کردن. (زوزنی). عذل:
نصیحتگری لومش آغاز کرد
که خود را بکشتی در این آب سرد.
سعدی (بوستان).
در این سودا بترس از لوم لائم.
سعدی.
، ترس. بیم. (از منتهی الارب)

لومَه. ملام. ملامه. (منتهی الارب). اِلامه. نکوهش. سرزنش. سرکوفت. بیغار. بیغاره. سراکوفت. تعییر. توبیخ. تعنیف. سرزنش کردن. (ترجمان القرآن جرجانی). نکوهیدن. (تاج المصادر) (دهار). ملامت کردن. (زوزنی). عَذل:
نصیحتگری لومش آغاز کرد
که خود را بکشتی در این آب سرد.
سعدی (بوستان).
در این سودا بترس از لوم لائم.
سعدی.
، ترس. بیم. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(لَ وَ)

افزونی نکوهش. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(لُوْ وَ)

جمع واژۀ لائم. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

از اسماء عسل، (المزهر سیوطی ص 242)

لغت نامه دهخدا

(نَ ئو)

خوابنده. (ناظم الاطباء). رجوع به نؤوم شود

لغت نامه دهخدا

(مُ ءَم م)

مقارب و موافق، امر بیّن و آشکار. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(لَءْمْ)

جمع واژۀ لأمه. (منتهی الارب). رجوع به لأمه شود

لغت نامه دهخدا

(لَوْ وا)

بسیار نکوهنده. بسیار ملامت کننده. (منتهی الارب). بسیار نکوهش کننده

لغت نامه دهخدا

(تَ مَقْ قُ)

رجوع به زأم شود

لغت نامه دهخدا

(تَ)

کفشیر گرفتن جراحت. (منتهی الارب). کفشیر پذیرفتن زخم و اصلاح شدن آن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(تُءْمْ)

همزاد. (از المنجد). دوقلو. (دزی ج 1 ص 139)

لغت نامه دهخدا

(لُوْ وا)

جمع واژۀ لائم. (منتهی الارب). رجوع به لائم شود

لغت نامه دهخدا

(لُءَ)

جمع واژۀ لئیم. (منتهی الارب) :
ارادوا بها جمعالحطام فادرکوا
و ماتوا و دامت سنهاللؤماء.
ابوالعلاء معری

لغت نامه دهخدا

(شُءْمْ)

شترهای سیاه. (از اقرب الموارد). شتران سیاه، بخلاف حضارکه شتران سپیدند و لا واحد لهما. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(لُ ءَ)

ابن غالب و هو الاصل الثالث من قریش و یتفرع منه علی حاشیه عمود للنسب ثلاث قبائل. (صبح الاعشی ج 1 ص 352)
ابن غالب بن فهر بن مالک، مکنی به ابوکعب. جدی جاهلی از قریش و جد هفتم رسول صلوات الله علیه

لغت نامه دهخدا

(لُ ئو)

جمع واژۀ لائب. (منتهی الارب). رجوع به لائب شود

لغت نامه دهخدا

(لُ آ)

نیاز. حاجت. (منتهی الارب) ، پرهای راست کردۀ تیر. (منتخب اللغات). پرده های راست کردۀ تیر. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

تصویری از لوم — تصویر لوم

ملامت کردن، نکوهش ناکس و فرومایه

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لوام — تصویر لوام

ملامت کننده

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لوام — تصویر لوام

((لَ وّ))

بسیار نکوهنده، بسیار نکوهش کننده

فرهنگ فارسی معین

تصویری از لوم — تصویر لوم

((لُ))

نکوهش، سرزنش

فرهنگ فارسی معین

سرزنش، سرکوفت، ملامت، نکوهش

فرهنگ واژه مترادف متضاد

نورگیر، نورگیر

فرهنگ گویش مازندرانی

چرک

فرهنگ گویش مازندرانی