معنی لهسم - جستجوی لغت در جدول جو

لهسم

لغت نامه دهخدا

لهسم

تصویری از لهسم — تصویر لهسم

فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(سَ)

لیسیدن. لحس، پستان لیسیدن کودک بی مکیدن، انبوهی کردن بر طعام از حرص و آز. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(لُ هََ)

سختی و بلا، مرگ، تب. ام ّ اللهیم مثله فی الکل ّ، دیگ فراخ. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(سِ)

به یک بار فروخوردن چیزی را. (منتهی الارب). فروخوردن. (منتخب اللغات) ، فروواریدن. (زوزنی) (تاج المصادر)

لغت نامه دهخدا

(لَ)

مرد بسیارخیر. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(لَ هَِ / لُ هََ)

رجل ٌ لهم، مرد بسیارخوار. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(لِ)

گاو نر کلان سال، سالخورده از هر چیزی. ج، لهوم. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(لِ هََ م م)

ابن جلجب از بنی جدیس است. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(لِ هََ م م)

مرد روشن رای جوان مرد نیک کارگذار بسیارعطا. ج، لهمون، دریای بزرگ، مرد سبقت گیرنده، اسب نجیب نیکو درگذرنده از اسبان. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(زَ)

چشیدن، خاموش بودن از درماندگی در سخن و عجز نه از خردمندی، پیوسته بودن به راهی، لازم گرفتن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(سِ قَ)

تلعثم. تلعلم. (دزی)

لغت نامه دهخدا

(لَ سِ)

جمع واژۀ لهسم. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(لُ)

لشکر بسیار. (منتهی الارب). لشکر که هرچه بیند نیست کند. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

(لَ)

مرد بسیارخوار، سخی، ناقۀ شیرناک. اشتر بسیارشیر. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء) ، اسب نیکو. (منتهی الارب). اسب نیکرو. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

(لُ)

جمع واژۀ لهم. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(لُ هََ)

بطنی است از ارض به جزیره ای در مغرب تکریت. و آن آبی است نمر بن قاسط را. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

(لِ یَ / لُ یِ)

مرد سخت پیشی گیرنده، اسب سابق نیکو و نجیب. لهمیم. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(لَ ذَ)

الکاتب. شاعری است. قال فی عبدالله بن الاهتم و سالۀ فحرمه:
و ما بنوالاهتم الا کالرحم
لا شی ٔ الا انهم لحم و دم
جأت به جذام من ارض العجم
اهتم سلاح علی ظهرالقدم.
(عقدالفرید ج 7 ص 144)

لغت نامه دهخدا

(لَ ذَ)

سنان برنده و روان. ج، لهاذم. (منتهی الارب). سنان جان ستان، تیز. یقال: لسان لهذم و سیف لهذم، دزد. (مهذب الاسماء) ، شرم فراخ. (منتهی الارب). ج، لهاذمه. (المنجد)

لغت نامه دهخدا

(لُ سَ)

ما لک عندی لهسه، یعنی برای تو نزد من چیزی نیست. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(لِ مِ / لُ مُ)

مرد سخت پیشی گیرنده، اسب سابق نیکو و نجیب. (منتهی الارب). لهمیم

لغت نامه دهخدا

(لُ سَ)

رهگذر آب وادی که تنگ باشد. ج، لحاسم. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(لَ جَ)

کاسۀ بزرگ، راه گشادۀ کوفتۀ پاسپرده. (منتهی الارب) : طریق لهجم، ای مذلل. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

(رِ)

دهی از دهستان بالا لاریجان شهرستان آمل. واقع در 14 هزارگزی رینه. کوهستانی سردسیر. دارای 1350 تن سکنۀ شیعه مازندرانی و فارسی زبان. آب آن از چشمه سار و رود خانه محلی. محصول آنجا غلات و لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آنجا مالروست و دو زیارتگاه دارد. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

دهی از دهستان بالا لاریجان شهرستان آمل. واقع در 14 هزارگزی رینه. کوهستانی سردسیر. دارای 1350 تن سکنۀ شیعه مازندرانی و فارسی زبان. آب آن از چشمه سار و رود خانه محلی. محصول آنجا غلات و لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آنجا مالروست و دو زیارتگاه دارد. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

تصویری از لهجم — تصویر لهجم

پیاله کلان، راه گشاده

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لحسم — تصویر لحسم

آبگذر دره رود

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لهیم — تصویر لهیم

سختی، پتیار، مرگ، تب

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لهذم — تصویر لهذم

نیزه بران

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لسم — تصویر لسم

چشیدن، خاموشی از درد در سخن، پیوسته به راهی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لهام — تصویر لهام

لشکر بسیار

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لهاسم — تصویر لهاسم

جمع لهسم، آبراهه های تنگ

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لهس — تصویر لهس

لیسیدن، آز برای خوردن

فرهنگ لغت هوشیار

از توابع علی آباد قائم شهر

فرهنگ گویش مازندرانی

از توابع بالا لاریجان آمل

فرهنگ گویش مازندرانی