معنی لنکاک در لغت نامه دهخدا

سخن زشت و ناخوش را گویند. (برهان). سخن درشت ناخوش. (اوبهی). درشت:، من با تو سخن به لابه گویم، از چه دهیم جواب لنکاک.، طیان مرغزی

معنی لنکاک - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

سخن زشت، سخن درشت، برای مثال من با تو سخن به لابه گفتم / از چه دهیم جواب لنگاک (طیان - شاعران بی دیوان - ۳۱۶)

(لَ)

سخن ناخوش درشت. (آنندراج) :
من با تو سخن به لابه گویم
از چه دهیم جواب لنگاک.
طیان (از آنندراج).
(در برهان قاطع لنکاک ضبط است)

(لِ)

ناحیتی است خرد به دیلمان از دیلم خاصه. (حدودالعالم)

(لِ)

جمع واژۀ لکاک (علی لفظ الواحد) ، جمع واژۀ لیک. (منتهی الارب)

(لُ)

موضعی است به دیار بنی عامر مربنی نمر را و بدانجا باغی باشد. (از معجم البلدان)

(اِ تِ)

بسیار گردیدن و فراهم آمدن موی. (از اقرب الموارد). بسیار گردیدن موی و فراهم آمدن: اعلنکک الشعر، بسیار گردید موی و فراهم آمد. (منتهی الارب)

سخن درشت سخن زشت و درشت سخن درشت و ناخوش: من با تو سخن بلابه گفتم از چه دهیم جواب لنکاک ک (طیان لغ)

روسی کرجی بلم