- لفاظی (لَفْ فا)
زبان بازی. عمل لفّاظ
معنی لفاظی - جستجوی لغت در جدول جو
- لفاظی
در تازی نیامده دازه پردازی، زبانبازی عمل و کیفیت لفاظ
- لفاظی
مربوط به لفظ، عمل بازی کردن با واژه ها، آوردن واژه های آهنگین یا دشوار برای فریفتن شنونده یا خواننده
- لفاظی
واژه بازی
- لفاظی
البلاغة
- لفاظی
Magniloquence
- لفاظی
magniloquence
- لفاظی
magniloquência
- لفاظی
Wortgewandtheit
- لفاظی
magniloquencja
- لفاظی
высокопарность
- لفاظی
величномовність
- لفاظی
magniloquentie
- لفاظی
magnificencia verbal
- لفاظی
अतिशयोक्ति
- لفاظی
kata-kata yang muluk
- لفاظی
لفافہ
- لفاظی
মহিমান্বিত ভাষা
- لفاظی
การพูดอวด
- لفاظی
maneno ya kifahari
- لفاظی
abartılı konuşma
- لفاظی
壮大な言葉
- لفاظی
magniloquenza
- لفاظی
דִּבּוּר מְפֻרְזֵם
- لفاظی
웅장한 말
- لفاظی
雄辩
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(لَ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به لفظ. مقابل معنوی. صاحب کشاف اصطلاحات الفنون آرد: لفظی، عبارت است از آنچه به لفظ یعنی به تلفظ وابستگی داشته باشد، چنانچه گویند: مؤنث لفظی، عامل لفظی، تعریف لفظی و تأکید لفظی و غیر آن. و نزاع لفظی بر دو معنی اطلاق شود و بیان هر دو معنی ضمن بیان معنی لفظ جسم در ذکر اصطلاح متکلمان در سابق گذشت - انتهی:
اشتباهی هست لفظی در میان
لیک خود کو آسمان کو ریسمان.
مولوی.
، زبانی.
- زیرلفظی، آنچه به عروس هنگام قبول زوجیت برای گفتن لفظ ’بله’ از سوی داماد هدیه شود
اشتباهی هست لفظی در میان
لیک خود کو آسمان کو ریسمان.
مولوی.
، زبانی.
- زیرلفظی، آنچه به عروس هنگام قبول زوجیت برای گفتن لفظ ’بله’ از سوی داماد هدیه شود
(لُ ظَ)
لغت نامه دهخدا
آنچه از دهان بیرون اندازند، سخن از دهان بیرون افتاده. لفظ، پس مانده از هر چیزی. (منتهی الارب). تفاله. ثفل. کنجاره
تره از گیاهان تفیده از دهان بیرون انداخته دازه دان، برون نگر، زبان باز آنکه الفاظ را در ید قدرت خود دارد، آنکه بالفاظ بیش از معانی توجه دارد، زبان باز
دازه ای منسوب به لفظ آنچه بلفظ (تلفظ) وابسته باشد مقابل معنوی: مونث لفظی عامل لفظی تعریف لفظی تاکید لفظی: اشتباهی هست لفظی در میان لیک خود کو آسمان کوریسمان ک (مثنوی نیک. 309: 6)
