- لفاظه (لُ ظَ)
آنچه از دهان بیرون اندازند، سخن از دهان بیرون افتاده. لفظ، پس مانده از هر چیزی. (منتهی الارب). تفاله. ثفل. کنجاره
معنی لفاظه - جستجوی لغت در جدول جو
- لفاظه
تفیده، تفاله، ته مانده
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ)
لغت نامه دهخدا
هلاک کردن. (آنندراج) (مؤید الفضلاء). میرانیدن. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) : افاظه اﷲ، بمیراند او را خدای. کذلک افاظ اﷲنفسه. یقال: ضربته حتی افظت نفسه. (ناظم الاطباء)
مربوط به لفظ، عمل بازی کردن با واژه ها، آوردن واژه های آهنگین یا دشوار برای فریفتن شنونده یا خواننده
