- لغزشگه (لَ زِ گَهْ)
جای لغزیدن. لغزشگاه
معنی لغزشگه - جستجوی لغت در جدول جو
- لغزشگه
جای لغزیدن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(لَ زَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
زلق. زلجب. (منتهی الارب). سرخورنده. فروخزنده. لیزخورنده: رجل ٌ دلص، مرد بسیار لغزنده. رجل ٌ ادلص، مرد بسیار لغزنده. دلصاء، زن لغزنده. (منتهی الارب).
- طاس لغزنده، لانۀ حشره ای مورچه خوار. سوراخ مورچه خوار که به صورت قیف و طرجهاله ای در صحرا سازد و این سوراخ قیف مانند را با خاکی به نرمی غبار برآورد و خود در زیر خاک پنهان باشد و آنگاه که مورچه در طاس (قیف) افتد بر اثر لغزیدن پاهای او در غبار نتواند بیرون آمدن، و مورچه خوار از زیر غبار سر بیرون کند و مورچه را فروکشد و بخورد:
چو در طاس لغزنده افتاد مور
رهاننده را چاره باید نه زور.
نظامی
- طاس لغزنده، لانۀ حشره ای مورچه خوار. سوراخ مورچه خوار که به صورت قیف و طرجهاله ای در صحرا سازد و این سوراخ قیف مانند را با خاکی به نرمی غبار برآورد و خود در زیر خاک پنهان باشد و آنگاه که مورچه در طاس (قیف) افتد بر اثر لغزیدن پاهای او در غبار نتواند بیرون آمدن، و مورچه خوار از زیر غبار سر بیرون کند و مورچه را فروکشد و بخورد:
چو در طاس لغزنده افتاد مور
رهاننده را چاره باید نه زور.
نظامی
(لَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
نعت مفعولی از لغزیدن. لخشیده: رمیّهٌ شاطفه، رمیه که از کشتنگاه لغزیده و جنبیده باشد. (منتهی الارب)
آنکه بلغزد آنکه سر خورد. یا طاس لغزنده. سوراخ مورچه خوار که بصورت قیف در صحراسازد جانور این سوراخ را باخاکی بنرمی غبار میسازد و خود در زیر خاک پنهان شود وچون مورچه در این طاس افتد برای لغزیدن پاهایش در غبار نتواند بیرون آید مورچه خوار از غبار سر بیرون کند و مورچه را فرو کشد و بخورد: چو در طاس لغزنده افتاد مور رهاننده را چاره باید نه زور. (لغ)
سر، لخشنده، لغزان، لیز، لزج، شیبدار، شیبناک
