معنی لطوء - جستجوی لغت در جدول جو

لطوء

لغت نامه دهخدا

(بُ)

درنگی و آهستگی، و قولهم لم افعله بطأیا هذا. (منتهی الارب). درنگی. (از تاج المصادر بیهقی). بطء. درنگی و کندی و آهستگی. (ناظم الاطباء). درنگ و آهستگی نقیض سرعت. (غیاث) (آنندراج) (از فرهنگ نظام).

لغت نامه دهخدا

شطوء

(تَ)

مصدر به معنی شطء. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به شطء شود

لغت نامه دهخدا

لطوخ

(لَ)

آنچه بدان چیزی آلوده گردد. (منتهی الارب). ج، لطوخات. هر چیز که عضو را بدان بیالایند. (بحرالجواهر). چیزی را گویند که عضو را بدان بیالایند، واحد اللطوخات. دارو که به چیزی مالند. (منتخب اللغات). مرارهالحمار تنفع من داء الثعلب و الدوالی لطوخاً. (ابن البیطار)

لغت نامه دهخدا

لطوخ

(زَ)

لطخ. رجوع به لطخ شود

لغت نامه دهخدا

طوء

(حَ مَ رَ)

رفتن، دور رفتن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

لطو

(زَ)

پناه بردن به سنگ و غار. (منتهی الارب)