- لحوب (زَ تَ)
روشن و فراخ گردیدن راه. (منتهی الارب)
معنی لحوب - جستجوی لغت در جدول جو
- لحوب
روشن شدن راه، فراخ گشتن راه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حَ)
لغت نامه دهخدا
شتر شیرده. (منتهی الارب) (آنندراج). اشر دوشا. (از مهذب الاسماء). شتر دوشیدنی. شتر مادۀ دوشیدنی. ناقۀ دوشیدنی، هاجره حلوب، نیم روز گرم روان کننده خوی از تن، مرد دوشنده. (از منتهی الارب) (آنندراج)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
توبه کردن از گناه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). اجتناب کردن مرد از گناه. (اقرب الموارد) (قطر المحیط) ، دردمندی نمودن و نالیدن از اندوه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطرالمحیط) ، بانگ کردن شغال. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، با جزع و بانگ گریستن، تضرع کردن در دعا. (اقرب الموارد)
به معنی مکان وسیع، مکان آخرین که جاسوسان بدانجا رسیدند. (از قاموس کتاب مقدس)
شخصی لاوی که عهدنامه را مهر کرد. (قاموس کتاب مقدس)
شخصی لاوی که عهدنامه را مهر کرد. (قاموس کتاب مقدس)
(تَ رُ)
لغت نامه دهخدا
برگردیدن گونه از لاغری یا گرسنگی یا از سفر. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و در صحاح به معنی تغییر یافتن جسم آمده است. (از اقرب الموارد). شحوبه. (منتهی الارب)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
راه روشن. (مهذب الاسماء). راه پاسپر کرده. (آنندراج). راه پاسپرده. (ناظم الاطباء) : طریق ملحوب، راه روشن. (از اقرب الموارد) ، به درازا بریده. (آنندراج). هر چیز به درازا بریده شده. (ناظم الاطباء) ، چوب برکنده پوست. (آنندراج) (از ناظم الاطباء)
باریک میان شدن، به هم رسیدن، جوش خوردن چسبیدن به چیزی پیوستن چیزی بچیزی و آنک تلف نفس پادشاه اندیشدو بذات کریم او لحوق ضرری جانی خواهد، باریک میان گردیدن، لحوم، جمع لحم گوشتها: پوشش (مغول) از جلود کلاب و فارات وخورش از لحوم آن و میته های دیگر
جمع لحن، نوا ها آواز های خوش جمع لحن آوازها. یا علم لحون. علم موسیقی
جمع لب، مغز ها دانه ها جمع لب دانه ها مغزها: حبوب و لبوب نضج و نمانیافت و انواع ارتفاعات در مراتع و مزارع بخس و نقصان پذیرفت
