- لجاج
ستیزه کردن، سرسختی نمودن، ستیزگی
معنی لجاج - جستجوی لغت در جدول جو
- لجاج(لَ)
لج ّ. لجاجت. (منتهی الارب). ستهیدن. (منتهی الارب) (ترجمان القران جرجانی). عناد. یک دندگی. یک پهلویی. حکر. ستیز. ستیزه. (دهار). ستیزه کردن. (تاج المصادر). ستهندگی. بستهیدن. (زوزنی). خیره سری. خیره رایی. خیرگی. ستیزه کاری. ملاّجه: میان وی و قاضی شیراز لجاج رفت. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 408). جفت واری به دویست درم میگفتند و وی لجاج میکرد و آخر بخرید و بها بدادند. (تاریخ بیهقی ص 621). دست در دو دختر دوشیزه زد تا رسوا کند پدر وبرادرانش نگذاشتند و جای آن بود و لجاج رفت با این فقاعی و یارانش و زوبینی رسید فقاعی را. (تاریخ بیهقی ص 471). لجاج مکن و تن در ده و برو که نباید که چیزی رود که همگان غمناک شویم. (تاریخ بیهقی ص 663).
لجاج و مشغله ماغاز تا سخن گوییم
که ما ز مشغلۀ تو ز خانه آواریم.
ناصرخسرو.
جز که مری و لجاج نیست ترا علم
شرم نداری از این مری و مرائی.
ناصرخسرو.
خط فریشتگان را همی نخواهی خواند
چنین به بی ادبی کردن لجاج و مری.
ناصرخسرو.
که چون ابرویز بروم برود هرمز به لجاج او بهرام را بیاورد. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 100). مزدور در لجاج آمد. (کلیله و دمنه). و چهار هزار مرد از آن خود داشت و روزی در میان او و میان قومی لجاجی میرفت. (قصص الانبیاء ص 187). او به لجاج بازایستاد و یکدرم سیم بخویشتن فرانگرفت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 359). از سر حدت مزاج و خشونت طبع بر لجاج اصرار مینمود. (ترجمه تاریخ یمینی ص 360). لجاج و گربزی در قول و فعل، نوع سوم از مهلکات قوه غضبی یا سبعی است. (مرآه الخیال ص 329) ، پیکار کردن. (منتهی الارب) ، شوریدگی و طپیدگی از گرسنگی. (آنندراج)
لجاج و مشغله ماغاز تا سخن گوییم
که ما ز مشغلۀ تو ز خانه آواریم.
ناصرخسرو.
جز که مری و لجاج نیست ترا علم
شرم نداری از این مری و مرائی.
ناصرخسرو.
خط فریشتگان را همی نخواهی خواند
چنین به بی ادبی کردن لجاج و مری.
ناصرخسرو.
که چون ابرویز بروم برود هرمز به لجاج او بهرام را بیاورد. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 100). مزدور در لجاج آمد. (کلیله و دمنه). و چهار هزار مرد از آن خود داشت و روزی در میان او و میان قومی لجاجی میرفت. (قصص الانبیاء ص 187). او به لجاج بازایستاد و یکدرم سیم بخویشتن فرانگرفت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 359). از سر حدت مزاج و خشونت طبع بر لجاج اصرار مینمود. (ترجمه تاریخ یمینی ص 360). لجاج و گربزی در قول و فعل، نوع سوم از مهلکات قوه غضبی یا سبعی است. (مرآه الخیال ص 329) ، پیکار کردن. (منتهی الارب) ، شوریدگی و طپیدگی از گرسنگی. (آنندراج)
- لجاج
ستیزه کردن، عناد، یک دندگی، خیرگی، بستهیدن
- لجاج((لَ))
عناد، ستیزه
- لجاج
خیره سری، ستیزگی، ستیهندگی، لجاجت، یکدندگی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(زَ)
لغت نامه دهخدا
لجاج. (منتهی الارب). رجوع به لجاج شود. ستهیدن. عناد. یک دندگی. یک پهلویی. ستیزه کردن. (تاج المصادر).
- لجاجت کردن، لج کردن. لجاج کردن.
، پیکار کردن. (منتهی الارب) ، مبالغه کردن. (غیاث) (آنندراج) ، شوریدگی و طپیدگی از گرسنگی. یقال فی فؤاده لجاجه، ای خفقان من الجوع. (منتهی الارب). ریسه رفتن دل. (در تداول عوام)
- لجاجت کردن، لج کردن. لجاج کردن.
، پیکار کردن. (منتهی الارب) ، مبالغه کردن. (غیاث) (آنندراج) ، شوریدگی و طپیدگی از گرسنگی. یقال فی فؤاده لجاجه، ای خفقان من الجوع. (منتهی الارب). ریسه رفتن دل. (در تداول عوام)
لجاجت در فارسی وستاری ستیهیدن، پیکار کردن، شوریدگی تپیدگی از گرسنگی
ابرام، ستیزه جویی، ستیهندگی، عناد، لج، یکدندگی
