معنی لثغاء در لغت نامه دهخدا

تأنیث ِ الثغ. زن که در زبانش لثغه و شکستگی باشد. (منتهی الارب)

معنی لثغاء - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(عِ نَ)

عطا کردن: یقال اتیته فمااثغی شیئاً. (منتهی الارب) ، پیروی کسی کردن، راندن و دفع کردن کسی را، طلب کردن، از پی فراهم شدن. (تاج المصادر بیهقی)

(لُ دَ)

غیبت کنندگان مردم را. (منتهی الارب)

(لَ)

امراءه لثیاء، زن که اندام و اندام نهانی او خوی آرد. امراءه لثیه. (منتهی الارب)

خوی کننده زن خیس تن

دشیار کنندگان