معنی لانگلوا - جستجوی لغت در جدول جو

لانگلوا

لغت نامه دهخدا

انگروا

جایی که گوسفندان در آن بخوابند، زاغه، آغل

فرهنگ فارسی عمید

انگژوا

حربا، انگروا

فرهنگ فارسی عمید

بانگلور

(گَ لُ)

بنگلور. از شهرهای هندوستان در ولایت میسور واقع است در 398 هزارگزی مغرب مدرس، ریسمانی را نیز گویند که در ایام عید نوروز از جای بلند یا شاخ درختی آویزند و زنان و دختران بر آن نشسته در هوا آیند و روند. (آنندراج). بازپیچ. تاب. (از فرهنگ شعوری ج 1 ورق 155). بازپیچ. (فرهنگ جهانگیری). ریسمانی که روزهای جشن آویزند و بجنبانند. (فرهنگ رشیدی). تابی که به درختی یا بلندیی آویخته زنان و اطفال در آن نشسته تاب خورند که نامهای دیگرش آورک و چنجولی است. (فرهنگ نظام). رجوع به بانوج شود:
طارمی از سرای تست فلک
منطقه ریسمان بانوچ است.
فرالاوی

لغت نامه دهخدا

انگژوا

(اَ گِ)

جایی را گویند که شبها گوسفندان را در آنجا نگاه دارند. (برهان قاطع) (هفت قلزم) (از ناظم الاطباء). جای گوسفندان. (فرهنگ سروری) (مؤیدالفضلاء). شبگاه گوسفندان. (فرهنگ رشیدی).

لغت نامه دهخدا

لانگلز

(لِ)

لوئی ماتیو. شرق شناس فرانسوی. مولد پرن (سم) به سال 1763 و وفات در پاریس به سال 1824، مترجم کتاب ’تزوکات تیمور’ به فرانسه در سال 1787 م

لغت نامه دهخدا

لانسلو

(سِ لُ)

کلود. راهب ژانسنیست. مولد پاریس (1695-1615)

لغت نامه دهخدا

انگلو

(اَ گَ)

طائفه ای ازایل بچاقی کرمان. (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 95)