- لاطئه (طِ ءَ)
شکستگی سر که به پوست تنک سر رسد. (منتهی الارب). آن جراحت که بر آن پوست رسد که بر زبر استخوان سر بود. (مهذب الأسماء) ، ریش که به نشود، گزیدگی ثطات است که جانورکی باشد. (منتهی الارب)
معنی لاطئه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(طِ ءَ)
لغت نامه دهخدا
خنور سفالین که در آن شراب نگاه میدارند. ابریقی که در سر میز از آن در پیاله های کوچک شراب میریزند. ج، بواطی. (ناظم الاطباء). باطیه. رجوع به باطیه شود
(تَ ضَیْ یُ)
لغت نامه دهخدا
گناه کردن. (دهار)... این کلمه مصدر باب خطاء است و این صیغه بندرت در مصادر مزید می آید چون عافیه که مصدر مزید عافی است. (اقرب الموارد) (تاج العروس) ، گناه. (مهذب الاسماء). جرم. اثم
