معنی قیلوی - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(قَ لَ)

دهی است در نواحی مطیرآباد نزدیک نیل. گروهی از محدثان بدان منسوب و به قیلوی مشهورند. رجوع به معجم البلدان شود

(قَ)

بلغت اهل مغرب دوایی است و آن برگ کندنای شامی باشد که نوعی از کندناست. (برهان) (آنندراج). یکی از گونه های تره است. (فرهنگ فارسی معین)

(قَ لُ)

بیخی است که آن را به فارسی چوبک اشنان خوانند. (آنندراج) (برهان)

(قَ رَ)

منسوب به قیروان. قیروانی. (از معجم البلدان). رجوع به قیروانی شود

(هََ / هَِ)

چهارمغز بازی و گردکان بازی را گویند و به کسر اول هم آمده است لیکن به معنی بازی لا علی التعیین. (برهان)

(یَلْ)

یلوه. (ناظم الاطباء). مرغی است که یلوه نیز گویند. (از شعوری ج 2 ورق 449). رجوع به یلوه در هر دو معنی شود

به روزخفتن

برگ گندنای شامی از گیاهان یکی از گونه های تره برگ گندنای شامی

چوبک اشنان چوبک اشنان قلیا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما