- قیقاء (رَ)
فریاد کردن. (از اقرب الموارد). بانگ کردن. (ناظم الاطباء). رجوع به قوقاه شود
معنی قیقاء - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(قَ)
لغت نامه دهخدا
مهرۀ جلا دادن جامه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). صدفی که بدان پارچه ها را مهر کشیده جلا دهند. (ناظم الاطباء)
(قَ / قِ)
لغت نامه دهخدا
اریب. وریب. (برهان در کلمه وریب). مأخوذ از ترکی، در تداول، کج و خم، تیر خمیده. (ناظم الاطباء). تیر افکندن به دشمن در حالی که پشت بدو دارند چنانکه اشکانیان در کر و فر خویش. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)
(قَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان ارسکنار بخش پلدشت شهرستان ماکو، آب آن از جویبار پورناک. محصول آن غلات و پنبه. شغل اهالی زراعت، گله داری و صنایع دستی زنان آنجا جاجیم بافی است. راه ارابه رو دارد و اتومبیل از آن میتوان برد. این ده قشلاق ایل میلان است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
(قَ / قِ)
لغت نامه دهخدا
خم:
چه غم رخسارش ار قیقاچ مژگان رسا دارد
که جوشی از خط نارسته در زیر قبا دارد.
محسن تأثیر (از آنندراج).
مشق قیقاچی که آن برگشته مژگان کرد و رفت
لاله زار سینۀ ما را گلستان کرد و رفت.
داراب بیک (از آنندراج).
رجوع به قیقاج شود
چه غم رخسارش ار قیقاچ مژگان رسا دارد
که جوشی از خط نارسته در زیر قبا دارد.
محسن تأثیر (از آنندراج).
مشق قیقاچی که آن برگشته مژگان کرد و رفت
لاله زار سینۀ ما را گلستان کرد و رفت.
داراب بیک (از آنندراج).
رجوع به قیقاج شود
(قِ)
لغت نامه دهخدا
یکی از شهرهای بزرگ سند است. (نزهه القلوب مقالۀ سوم ص 259). از بلاد سند است نزدیک خراسان. (از معجم البلدان)
مواضعی است نزدیک طبرستان که در کتاب الفتوح از آنها نام برده اند. (از معجم البلدان)
مواضعی است نزدیک طبرستان که در کتاب الفتوح از آنها نام برده اند. (از معجم البلدان)
(ءَ)
لغت نامه دهخدا
زمین درشت. همزه بدل از یاء و یاء اول از واو و از اینجاست که جمع آن قواقی آید و گاهی قیاقی بر لفظ و گاهی قیق کعنب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
تل قیقان در بیرون شهر حلب مشهور است، (از معجم البلدان)
قیقاءه، (اقرب الموارد)، رجوع به قیقاءه شود
قیقاچ اریب وریب توانی برو کار بستن فریب که نادان همه راست بیند وریب (بوشکور) قیقاج ترکی است کج اریب. یا قیقاج رفتن، به طور مورب راه رفتن، یا قیقاج زدن (قیقاج تیر زدن)، تیر برگشته زدن، جامه مورب بافته و پیشواز اریب انداخته واریب پیوسته: عقلم بخیاط می کرد کنکاج در رخت صوفی دامانش قیقاج
کج اریب. یا قیقاج رفتن، به طور مورب راه رفتن، یا قیقاج زدن (قیقاج تیر زدن)، تیر برگشته زدن، جامه مورب بافته و پیشواز اریب انداخته واریب پیوسته: عقلم بخیاط می کرد کنکاج در رخت صوفی دامانش قیقاج
اریب، کج، کژ، محرف، منحرف