- قوقوس
خنثی، (فهرست مخزن الادویه)، رجوع به قوبروس شود
قرنوس، طحلب را نامند، (فهرست مخزن الادویه)
قرنوس، طحلب را نامند، (فهرست مخزن الادویه)
معنی قوقوس - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
تکمۀ کلاه یا پیراهن و مانند آن، قوقه، برای مثال از حشمت سلطانی او تاج فریدون / چاووش و را قبۀ قوقوی کلاه است (سوزنی - ۱۳۱)
بانگ خروس، قوقولی قوقو
بانگ خروس، قوقولی قوقو
غلاف صدف. و به عقیدۀ بعضی اظفارالطیب است. (از فهرست مخزن الادویه)
(قو قُ)
لغت نامه دهخدا
به اشباع قاف اول و ضم قاف دوم مصحف فوقس است و آن گیاهی است ازگونۀ جلبک از گروه جلبکهای خرمایی رنگ که دریازی است و تخته سنگهای دریایی را در اعماق کم میپوشاند. از این گیاه بمنظور استفاده از استخراج رنگ آنها و ساختن کودهای شیمیایی و استخراج ید هر ساله چند هزار تن استخراج میکنند. (فرهنگ فارسی معین در ماده فوقس)
قوقه است که کلاه و پیراهن باشد، (برهان) (آنندراج) :
از حشمت سلطانی او تاج فریدون
چاوش ورا قبۀ قوقوی کلاه است،
حکیم سوزنی (ازآنندراج)،
رجوع به قوقه شود
از حشمت سلطانی او تاج فریدون
چاوش ورا قبۀ قوقوی کلاه است،
حکیم سوزنی (ازآنندراج)،
رجوع به قوقه شود
نقل آواز خروس است و چون فارسی است باید با غین (غوغو) نوشته شود، (فرهنگ نظام)، قوق آواز کردن مرغ بود، (اقرب الموارد)، رجوع به همین کلمه و قوقاءه شود
ابن الاثیر در المرصع گوید: ذیقوس نام وادیی است و در شعر ابو صخر هذلی آمده است:
فاعلام ذی قوس بادهم ساکب،
فاعلام ذی قوس بادهم ساکب،
(قَ)
لغت نامه دهخدا
زبر خود آهنی یا آهن سر خود، تندی میان دو گوش اسب، میانۀ راه. قونس. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به قونس شود
خنثی. (از فهرست مخزن الادویه)
عقرب. (از فهرست مخزن الادویه)
ققنس، (برهان) (آنندراج)، رجوع به ققنس شود
قومانوس. قوردووسیوس. قوریدالیس فربیون است. (فهرست مخزن الادویه)
(قُ)
لغت نامه دهخدا
هیزمی است که انواع آن با افران میسوزد، و این کلمه دخیل است. (اقرب الموارد). نام نوعی چوب که میسوزد، و عامه آن را سکوس نامند و سقواص نیز خوانده میشود و این همان است که حنین در کتاب دیسیقوریدوس آن را به لحیهالتیس ترجمه کرده است. رجوع به مفردات ابن بیطار شود
(قَ رَ)
لغت نامه دهخدا
زمین هامون سفت نرم ستبر بی گیاه. و گاه است که بیرون آمده است از او آب سوزندۀپلیدی که گویا پاره ای آتش است و بلند و آرمیده میباشد. (شرح قاموس). بیابان فراخ درشت تابان بی گیاه برآمدنگاه آب گرم پلید، گویا پرکالۀ آتش است، کلمه ای است که بدان بزغاله ای را وقت توبره نمودن خوانند، و نیز سگ را بدان خوانند. (منتهی الارب)
غله ای است که آن را به عربی عدس میگویند، (برهان)، عدس الماء است که نوعی است از طحلب و آن را قاقوسوسطو نیز گویند، (از فهرست مخزن الادویه)
(دُ)
لغت نامه دهخدا
دوقو. (ناظم الاطباء) (از آنندراج). دوقو و برخی گویند نوعی از آن است. برخی گفته اند تخم کرفس صحرایی است. (از برهان). زردک صحرایی. رجوع به دوقو شود
در تداول، یک تکه از انار پوست کنده، چون لفظ فارسی است با غین صحیح است، (فرهنگ نظام)، ققسی، رجوع به ققسی شود
جغد. (فهرست مخزن الادویه)
