جدول جو
جدول جو

معنی قلزم - جستجوی لغت در جدول جو

قلزم
دریا، حجم بسیار از آب که قسمت وسیعی از زمین را فراگرفته قابل کشتیرانی بوده و به اقیانوس راه داشته باشد، بحر، ژو، زو، راموز، یم، داما
قلزم نگون: کنایه از آسمان در اصل نام دریای سرخ است
تصویری از قلزم
تصویر قلزم
فرهنگ فارسی عمید
قلزم(قِ زِ)
فرومایۀ ناکس. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
قلزم(قُ زُ)
نهری است در غرناطۀ اندلس، و اینک آن را حدارﱡه نامند. (معجم البلدان)
لغت نامه دهخدا
قلزم(قُ زُ)
نام شمشیر عمرو بن معدیکرب. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
قلزم(قَ لَ)
نام شهری است میان مصر و مکه نزدیک کوه طور و به سوی آن مضاف است بحر قلزم بدان جهت که بر طرف آن واقع است. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). یا آنکه فرومیبرد هرکه وی را سوار شود. (منتهی الارب) (شرح قاموس). شهری است در مصرکه میان آن و مصر سه روز فاصله است. این شهر بر ساحل دریا واقع است و سپس به سوی بلاد بجه منعطف میگردد ودارای کشت وزرع و باغ و درخت و آب نیست و مردم آب رااز چاههای دوردست برای مصرف خود می آورند. این شهر عمارتها دارد و لشکرگاه مصر و شام بدانجاست. محمولات مصر و شام برای حجاز و یمن از اینجا بارگیری می شود. یاقوت آرد: اینک این شهر ویران شده و بندر و لشکرگاه کشتی ها جایی است نزدیک بدان که آن را سویس خوانند و آنجا هم چندان آباد نیست و ساکنان کمی دارد. گروهی از دانشمندان به قلزم منسوبند. و آنجا که از قصبه های مصر یاد میکند گوید: رایه و قلزم از قصبه های قبلی مصر است و در قلزم فرعون غرق شد، و قلزم در اقلیم سوم است و طول آن 56 درجه و 30 دقیقه و عرض آن 28 درجه وثلث است. مهلیی گوید: به کوه قلزم کوهی پیوسته است که در آن مغناطیس یافت میشود. ابوالحسن بلخی گوید: آن قسمت از دریای هند که از قلزم تا محاذی بطن یمن است آن را دریای قلزم نامند. طول آن سی مرحله است و وسیعترین نقطۀ عرضی آن جایی است که فاصله آن سه شب راه است و رفته رفته این فاصله کم میشود تا آنکه در قسمتهایی از آن از طرفی میتوان طرف دیگر را دید تا آنکه به قلزم منتهی میگردد. جایی است که فرعون و یارانش در آن غرق شدند، و در مورد آن اختلاف است. ابن کلبی در این باره توصیفی دارد. رجوع به معجم البلدان شود.
دریای قلزم را قرزم نیز نامند. (برهان) :
ای زرین نعل آهنین سم
وی سوسن گوش خیزران دم
با رای تو ذره است خورشید
با طبع تو قطره است قلزم.
انوری
لغت نامه دهخدا
قلزم
فرومایه و ناکس
تصویری از قلزم
تصویر قلزم
فرهنگ لغت هوشیار
قلزم((قُ زُ))
رود بزرگ، دریای پرآب
تصویری از قلزم
تصویر قلزم
فرهنگ فارسی معین
قلزم
اقیانوس، بحر، دریا، یم
متضاد: بر، خشکی
فرهنگ واژه مترادف متضاد
قلزم
کوران، گود عمیق، محل ریزش و چرخش آب، چاله ای که در آن آب
فرهنگ گویش مازندرانی

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از الزم
تصویر الزم
لازم تر، واجب تر، بایسته تر، لازم ترین
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از ملزم
تصویر ملزم
کسی که کاری یا امری بر او واجب گردیده، الزام شده
فرهنگ فارسی عمید
(قَ ذَ)
کس فراخ بسیارآب. (منتهی الارب). فرج فراخ پرآب. (شرح قاموس)
لغت نامه دهخدا
(قُ لُزْ / قِ لِزْ زَ)
مؤنث قلز. زن سخت و توانا. (اقرب الموارد). رجوع به قلز شود
لغت نامه دهخدا
(قَ عَ)
گنده پیر. (منتهی الارب) (آنندراج). عجوز. (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(قِ عَم م)
پیر سالخورده. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج)
لغت نامه دهخدا
(قُلْ لا)
نوعی از شورۀ گیاه که قاقلی نامندش. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). ابوالعلاء گوید:
لولا غضا نجد و قلاّمه
لم یثن بالطیب علی رنده.
(از اقرب الموارد).
قاقلی است. (فهرست مخزن الادویه). و نزدبعضی رعی الابل است. (تحفۀ حکیم مؤمن). کاگل. (مهذب الاسماء). قلام به ضم قاف و تشدید لام به الف کشیده، کاگل. (بحر الجواهر). و رجوع به ترجمه صیدنه شود
لغت نامه دهخدا
(قِ)
اقلام. جمع واژۀ قلم. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به قلم شود
لغت نامه دهخدا
(قَ زَ)
نام مردی است. (منتهی الارب). قحزم بن عبداﷲ اسوانی مکنی به ابوحنیفه اصلش قبطی و از بزرگان اصحاب شافعی است که از وی تعلیم گرفته است. او در اسوان اقامت گزید و بمذهب شافعی سالها فتوی داد و به سال 271 هجری قمری در همان شهر وفات کرد. (حسن المحاضره فی تاریخ مصر و القاهره ص 181)
لغت نامه دهخدا
(اَ زَ)
از دیه های لاریجان و چراگاه است. (از مازندران و استراباد رابینو ص 114 و ترجمه همین کتاب ص 154)
لغت نامه دهخدا
(اَ زَ)
لازم تر. (غیاث اللغات) (آنندراج). واجب تر: این کار الزم است.
لغت نامه دهخدا
(قِلْ لَ)
شتر سطبر بزرگ کوهان. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(تَ بَوْ وُ)
فرو بردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بلعیدن چیزی را. (از اقرب الموارد) ، به بخل و ناکسی مردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(رَسْوْ)
از حلق فروبردن. (منتهی الارب) (آنندراج) : قلزمه، ابتلعه. (اقرب الموارد). فروبردن است، مثل تقلزم. (شرح قاموس) ، ملامت کردن، بانگ کردن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج) ، ناکس بودن. (شرح قاموس)
لغت نامه دهخدا
(قُ زُ)
نسبت است به قلزم. (معجم البلدان) ، قسمی مروارید. (الجماهر بیرونی ص 125)
لغت نامه دهخدا
(قُ زُ)
حسن بن یحیی بن حسن. از راویان است. وی از عبدالله بن جارود نیشابوری و جز او روایت کند. وفات وی به سال 385 هجری قمری اتفاق افتاد. (معجم البلدان). در دنیای حدیث شناسی، روات به عنوان مهم ترین منابع علمی شناخته می شوند. این افراد به عنوان رابط میان پیامبر (ص) و امت اسلامی عمل کرده و سنت نبوی را از نسل به نسل انتقال داده اند. نقش روات در فهم دقیق قرآن و سنت پیامبر نیز غیرقابل انکار است، زیرا احادیث از طریق آنان به فقیهان و مفسران منتقل شده اند.
لغت نامه دهخدا
تصویری از قلزمه
تصویر قلزمه
سرزنش، بانگ کردن، اوباردن اوباریدن، فرومایگی
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از الزم
تصویر الزم
لازمتر
فرهنگ لغت هوشیار
مجبور بر کردن کاری و مجبور بر اقرار و مغلوب و محکوم، ملزم شدن، مجبور نمودن
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از قلام
تصویر قلام
کلک تراشیده خامه تراشیده شورگیاه قاقلی
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از قرزم
تصویر قرزم
قلزم بنگرید به قلزم
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از قلحم
تصویر قلحم
فیرنده خود بزرگ بین، کلانسال
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از ملزم
تصویر ملزم
((مُ زَ))
الزام شده، کسی که انجام کاری بر او واجب گردیده
فرهنگ فارسی معین
تصویری از ملزم
تصویر ملزم
((مُ زِ))
لازم گرداننده
فرهنگ فارسی معین
تصویری از ملزم
تصویر ملزم
بایسته
فرهنگ واژه فارسی سره
متّهم
دیکشنری اردو به فارسی