جدول جو
جدول جو

معنی قلحزه - جستجوی لغت در جدول جو

قلحزه
(قَ حَ زَ)
رفتار کوتاه بالا. (منتهی الارب). مشیه القصیر. (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

قلازه
(قَ زَ)
مرد سبک عقل. (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
قلمزه
(قَ لَمْ مَ زَ)
زن پستک ناکس. (منتهی الارب) (آنندراج) : عجوز قلمزه، لئیمه قصیره. (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
قلوزه
(قَ)
دهی است از حسین آباد بخش حومه شهرستان سنندج، واقع در 38هزارگزی شمال باختری سنندج و 6هزارگزی شمال خاوری. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و هوای آن سردسیری است. سکنۀ آن 100 تن است. آب آن از رودخانه و چشمه و محصول آن غلات، حبوبات، لبنیات. و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
لغت نامه دهخدا
قلزه
(قُ لُزْ / قِ لِزْ زَ)
مؤنث قلز. زن سخت و توانا. (اقرب الموارد). رجوع به قلز شود
لغت نامه دهخدا
قلحه
(قَ لِ حَ)
زن زرددندان. (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
قلحز
(قِلْ لَ)
فربه متکبر که گفتار او اکثر از کردار او باشد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا