معنی قفلطه - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(رُ)

ربودن. (منتهی الارب). اختطاف: قفطله من بین یدی، اختطفه. (اقرب الموارد)

(خَ)

آمیختن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

(قُ لَ)

یکی قفل و آن درختی است حجازی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به قفل شود

(قُ فَ لَ)

آنکه هرچه بشنود یاد دارد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

(قَ فَ لَ)

درخت خشک. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به قفله شود