معنی قفسه در فرهنگ فارسی عمید

وسیله ای به صورت طبقه طبقه برای گذاشتن کتاب یا چیزهای دیگر، آنچه مانند قفس باشد، قفسۀ سینه: در علم زیست شناسی قسمت بالای بدن انسان از زیر گردن تا بالای شکم شامل دنده ها که قلب و ریتین در آن قرار دارد، قفس سینه، صندوقۀ سینه، قفسۀ صدری: در علم زیست شناسی قسمت بالای بدن انسان از زیر گردن تا بالای شکم شامل دنده ها که قلب و ریتین در آن قرار دارد، قفس سینه، صندوقۀ سینه، قفسه سینه

معنی قفسه در لغت نامه دهخدا

قفس کوچک. (ناظم الاطباء)، گنجه. اشکاف. دولاب.، - قفسۀ منار، سطح مشبک بالای منار که مؤذن در آنجا می ایستد. (ناظم الاطباء). نشیمنی که بالای منارباشد، و آن را گلدسته نیز گویند. نعمت خان عالی در محاصرۀ حیدرآباد آورده: مناجاتیان ترقی مراتب و مناصب رشته های درازتر از طول امل گذاشته بر کنگرۀ حصار چون مؤذن بر قفس منار بالا رفته ندای حَی ّ علی الیورش و اذان الجراءهُ خَیر مِن َ الجبن دردادند. (آنندراج).، - قفسۀ سینه، صندوقۀ سینه. رجوع به صندوقۀ سینه شود

معنی قفسه در فرهنگ لغت هوشیار

گنجه و جائی که در دیوار درست می کنند جهت گذاشتن کتاب و غیره

معنی قفسه در فرهنگ فارسی معین

وسیله ای از چوب، فلز یا پلاستیک، دارای صفحه های افقی با فواصلی معین برای چیدن مرتب و قابل دسترسی اشیاء، گنجه، قفسه سینه: صندوقه سینه، قفس سینه، قفسه فلزی: گنجه ای که از فلز ساخته شده باشد

معنی قفسه در فرهنگ واژه مترادف متضاد

اشکاف، جاکتابی، کمد، گنجه

معنی قفسه - جستجوی لغت در جدول جو

قفسه

فرهنگ فارسی عمید

قفسه

لغت نامه دهخدا

قفسه

فرهنگ لغت هوشیار

قفسه

فرهنگ فارسی معین

قفسه

فرهنگ واژه فارسی سره

قفسه

فرهنگ واژه مترادف متضاد

قفه

کرجی، قایق

فرهنگ فارسی عمید

قفس

جایگاه مشبک چوبی یا فلزی که برای پرندگان یا حیوانات وحشی درست کنند

فرهنگ فارسی عمید

تفسه

لکۀ سیاه که در چهرۀ انسان پیدا می شود، کلف، ماه گرفت
اندوه و بی قراری دل، میل و خواهش به هر چیز
حالتی در زنان آبستن که به برخی خوراکی ها رغبت شدید پیدا می کنند، ویار
ملال، اندوه، تلوسه، تالواسه، تلواسه، تاس، تاسه

فرهنگ فارسی عمید

قفس

(قُ)

جمع واژۀ اقفس. (اقرب الموارد). به معنی آنکه پدرش غیرعربی و مادرش عربی باشد. (منتهی الارب)

معنی قفسه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما