معنی قفثله - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(قَ ثَ لَ)

تأنیث قرثل. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به قرثل شود

(رَ)

پیش پایها نزدیک گذاشتن و پاشنه ها دور در رفتار. (منتهی الارب). قعبله. رجوع به قعبله شود

(رُ)

ربودن. (منتهی الارب). اختطاف: قفطله من بین یدی، اختطفه. (اقرب الموارد)

(رَ)

برانگیختن خاک را بپای در رفتار. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج). چون نقثله. (از اقرب الموارد)

(قُ لَ)

یکی قفل و آن درختی است حجازی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به قفل شود

(قُ فَ لَ)

آنکه هرچه بشنود یاد دارد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

(قَ فَ لَ)

درخت خشک. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به قفله شود

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما