- قشابر (قُ بِ)
گر پراکنده و منتشر. (منتهی الارب). جرب پراکنده و منتشر. (ناظم الاطباء). من الجرب، الفاشی منه. (اقرب الموارد) ، رجل قشابراللحیه، مرد درازریش. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
معنی قشابر - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ بِ)
لغت نامه دهخدا
گرهای گز که جهت پیمایش ربع و نصف و مانند آن داغ و نشان کنند و به اعتبار آن جامه و جز آن را فروشند. (منتهی الارب). رخنه هائی بر روی ذراع که بر آن مبنا، داد و ستد کنند. (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط) ، نهرهای پست که از هر طرف در وی آب آید. واحد آن مشبر و مشبره است. (منتهی الارب) (از محیط المحیط)
قشور محلب و دبق است. (فهرست مخزن الادویه)
(قِ بِ)
لغت نامه دهخدا
بدترین پشم. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) ، آنچه از پشم وقت پاکیزه کردن برافتد و دور سازند. (منتهی الارب). نفایۀ پشم. (اقرب الموارد)
(رَ)
لغت نامه دهخدا
پاکیزه گردیدن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) : قشب قشابهً، کان قشیباً. (اقرب الموارد). رجوع به قشیب شود
(قِ)
لغت نامه دهخدا
چوب دستی. (منتهی الارب). چوبدستی درشت. (آنندراج). القشبار من العصی، الغلیظه کالخشبه، رجل قشباراللحیه، طویل اللحیه. (اقرب الموارد). مرد درازریش. و به ضم قاف نیز آمده. (منتهی الارب)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
با یکدیگر نزدیک شدن دو گروه در حرب، گویی میان ایشان اندازۀ شبری مانده است. (منتهی الارب). نزدیک شدن دو گروه در جنگ چنانکه میان آنان فاصله وجبی باشد. (از اقرب الموارد) (از المنجد). تقارب در جنگ. (از متن اللغه)
فشار دادن، فشار هول دادن