- قسقسه (رَثْ یَ)
سرعت و شتاب کردن، مواظبت داشتن در سیر. (اقرب الموارد) ، همه شب رفتن، خو کردن شب رفتن را. (منتهی الارب) : قسقس لیله أجمع، اذا لم ینم. (از تکملۀاقرب الموارد) ، خوردن آنچه بر استخوان باشد از گوشت و مغز، جنبانیدن عصا را، خواندن، گویند: قسقس بالکلب، خواند سگ را با گفتن قوس قوس. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)
