معنی قسرمش - جستجوی لغت در جدول جو

قسرمش

فرهنگ گویش مازندرانی

قرمش

(قِ مِ)

مردم آمیخته از هر جنس. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

قرمش

(قَ مَ)

مردم آمیخته از هر جنس. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج) : فی الدار قرمش من الناس، ای اخلاط. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

قرمش

(قَ رَمْ مَ)

آنکه بخورد هر چیزی را، مردم بی خیر. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

سرمش

(سِ مِ)

زردآلوی خشک. (انجمن آرا) (شرفنامۀ منیری) (آنندراج). زردآلوی خشک شده که مغز بادام در درون آن کنند. (برهان). خوبانی. (الفاظ الادویه) :
نخود و کشمش و پسته خرک و میوۀ تر
قصب انجیر و دگر سرمش اسفید بیار.
بسحاق اطعمه

لغت نامه دهخدا