- قرینتان(قَ نَ)
تثنیۀ قرینه. رجوع به قرینه شود
معنی قرینتان - جستجوی لغت در جدول جو
- قرینتان(قَ نَ)
دو رشته کوه دراز است در بلاد بنی نمیر. (از معجم البلدان)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(قَ مَ حَلْ لَ)
لغت نامه دهخدا
جائی است در دیار بنی جعده از بنی عامر که مالک بن صمصامۀ جعدی در شعر خود از آن یاد کرده است. (معجم البلدان)
(قِ نَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان برزرود بخش حومه شهرستان اصفهان، متصل به شهر و یکی از محلات اصفهان است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)
ابن انوش بن شیث آدم وصی انوش بود و نهصدوبیست سال عمر یافت. وی سازندۀ شهر بابل یکی از مدائن هفتگانه عراق است. در نزهه القلوب ج 3 ص 27 آمده: بابل از اقلیم سوم است و ازمداین به عراق و بر کنار فرات... قینان بن انوش ساخت و طهمورث دیوبند تجدید عمارتش کرد. رجوع به تاریخ گزیده چ لندن ص 24، 25، 130 و تاریخ سیستان ص 42 شود
(گِ چِ)
لغت نامه دهخدا
ده کوچکی است از دهستان رابر بخش بافت شهرستان سیرجان، واقع در 45000گزی شمال خاوری بافت و سر راه مالرو جواران به رابر. دارای 10 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)
(یَ کَ)
لغت نامه دهخدا
تثنیۀ ریکه. دو پوست پارۀ خرد از اسب که طرف آن از طرف کبد برآمده و بن آن به اعلای آن باشد ثابت و مستقر. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). رجوع به ریکه شود
(قَنَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است درمروشاه جهان. (منتهی الارب). شهر کوچکی است در وادی مرو که بدان برکدیز گویند. گروهی از دانشمندان بدان منسوبند. (اللباب فی تهذیب الانساب) (انساب سمعانی)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
طبق پهن چوبین باشد. (برهان) (آنندراج). طبقی است. (شرفنامۀ منیری). طبق چوبین. (ناظم الاطباء) ، و طبق و سبد پهنی را نیز گویندکه از شاخهای باریک چوب بید ببافند. (برهان) (آنندراج). سبدی است که از بید ببافند. (شرفنامۀ منیری). سبدی که از شاخه های باریک بید سازند. (ناظم الاطباء). و بکسر تحتانی هم آمده است که بر وزن سختیان باشد. (برهان) (آنندراج). و رجوع به تریان و ترنیان شود
(فَ ضَ)
لغت نامه دهخدا
گوسپند دوساله. (منتهی الارب). الجذعه من الغنم. (اقرب الموارد) ، اشتر چهارساله. (منتهی الارب). الحقه من الابل. (اقرب الموارد)
(فَ)
لغت نامه دهخدا
نام فونیان یا هونهاست که از اقوام آسیایی بوده اند. (از ایران باستان تألیف پیرنیا ص 2118). رجوع به هون شود
(اُ رَ کَ)
لغت نامه دهخدا
دو کوهست که هر یک از آن دو را اریکه گویند، در جنب جبال سود، از آن ابی بکر بن کلاب و در آنجا چاهها باشد. (معجم البلدان)
(قَرْ یَ)
لغت نامه دهخدا
مکه و طائف است. در قرآن آمده است: و قالوا لولا نزل هذا القرآن علی رجل من القریتین عظیم. (قرآن 31/43). و شعر معن بن اوس نیز همان دو شهر را اراده میکند:
لها مورد بالقریتین و مصدر
لفوت فلاه لاتزال تنازله.
(معجم البلدان)
نام دو ده قران و ملهم از بنی سحیم در یمامه. (معجم البلدان)
لها مورد بالقریتین و مصدر
لفوت فلاه لاتزال تنازله.
(معجم البلدان)
نام دو ده قران و ملهم از بنی سحیم در یمامه. (معجم البلدان)
(قُ رَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است بزرگ از توابع حمص در راه بریه بین بریه و سخنه و ارک که مردم آن همه نصاری هستند. ابوحذیفه در فتوح الشام گوید: خالد بن ولید از تدمر به قریتان وارد شد. و این همان است که آن را حوارین خوانند، و میان آن و تدمر دو مرحله است. و ابن قیس رقیات در شعر خود از آن یاد کرده است. (معجم البلدان)
(قَ)
لغت نامه دهخدا
تثنیۀ قرین. مرادابوبکر و طلحه رضی الله عنهما، زیرا عثمان بن عبدالله آن دو را گرفت و با یک رسن به هم بست. (منتهی الارب)
