- قرمیسینی (قِ)
نسبت است به قرمیسین. و آن معرب کرمانشاه است. (انساب سمعانی) (معجم البلدان)
معنی قرمیسینی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(قَ)
لغت نامه دهخدا
معرب کرمانشاهان که شهری است قریب دینور. (منتهی الارب). میان آن و همدان سی فرسخ است. (معجم البلدان). رجوع به کرمانشاهان شود
(قِ)
لغت نامه دهخدا
ابراهیم بن شمیان، مکنی به ابواسحاق. در عصر خود ریاست جبال را داشته و کرامات از او نقل شده است. وی با مشایخی از قبیل ابوعبدالله مقری مصاحبت داشته است. (انساب سمعانی)
(اِ مِ نِ شَ نِ قَ)
لغت نامه دهخدا
یکی از مشایخ طریقت در قرن چهارم هجری، معاصر ابراهیم خوّاص و ابوعبداﷲ مغربی از مردم جبل. در ورع و تقوی معروف و سخنان بسیار راجع به تصوف از وی منقول است
(قِ)
لغت نامه دهخدا
عبدالملک بن ابراهیم بن احمد بن حسین. از کرمانشاهان است که در بغداد به سال 307 ه. ق. تولد یافت. از راویان مورد اطمینان بود. (انساب سمعانی). در بررسی تاریخ اسلام، روات به عنوان افراد علمی با تخصص در نقل حدیث شناخته می شوند که در جمع آوری احادیث از راویان مختلف بسیار دقیق بوده اند. این افراد با دقت در اسناد روایات و شرایط خاص راویان، توانستند احادیث معتبر و صحیح را از نقل های نادرست یا ضعیف تمییز دهند و این امر به صحت دین اسلام کمک کرد.
(قِ)
لغت نامه دهخدا
عمر بن سهل بن ابی الجعد، مکنی به ابوعمر. از حافظان حدیث است. وی به دینور آمد و به همدان سفر کردو حدیث گفت و به سال 330 ه. ق. وفات یافت. (انساب سمعانی). عمر بن سهل بن اسماعیل بن جعد حافظ دینوری ملقب به کدو. وی به سال 317 ه. ق. به همدان آمد، از ابی قلابه روایت کرد. ابوالحسین بن صالح و فرزندش از او روایت دارند. او ثقه، حافظ و صدوق بود و گویند وی حافظتر و بافهم تر از ابن وهب بوده است. (معجم البلدان)
(عَ یِ قَ)
لغت نامه دهخدا
ابن هارون بن نصر قرمیسینی (کرمانشاهی) نحوی. مکنی به ابوالحسن. وی در سال 290 هجری قمری متولد شد و نزد علی بن سلیمان اخفش تحصیل کرد. و عبدالسلام بصری نزد او به تلمذ پرداخت و در سال 371 هجری قمری درگذشت. (از معجم الادباء چ قاهره ج 15 ص 111 و چ مارگلیوث ج 5 ص 440)