معنی قرعون - جستجوی لغت در جدول جو

نعت مفعولی از رعن. رجوع به رعن شود. از هوش بشده. سست. فروهشته از تابش آفتاب. (از منتهی الارب) (آنندراج). از هوش بشده بر اثر آفتاب. کسی که دماغ او از آفتاب بدرد آمده و بدین سبب سست گشته و بیهوش شده باشد. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

صرعون

(صَ)

شهر قدیمی است که در اعمال نینوی بوده در مقابل موصل و خراب شده. گویند در این مکان گنجها وجود دارد و آورده اند. که جماعتی از گنجهای مزبور یافته بمقام بی نیازی رسیده اند. (معجم البلدان). و رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود

لغت نامه دهخدا

قاعون

نام کوهی است بلند در اندلس نزدیک دانیه که ازمسافت دو روز راه پیدا است، ابوحفص عروضی زکرمی در اشعاری که درباره زکرم سروده است گوید:
ما راجب ٌ مثلی لوکس عدله
لو کان یعدل وزنه قاعوناً،
(معجم البلدان) (الحلل السندسیه ص 110)

لغت نامه دهخدا

فرعون

(فِ عَ)

لقب ولید بن مصعب است و او اول فراعنۀ مصر است. (برهان). این شخص نامش منس بوده و اولین پادشاه مصر بعد از وحدت مصر شمالی و جنوبی است. نامی که مؤلف برهان ذکر کرده حاصل اشتباه تاریخ نویسان دورۀ اسلامی است. رجوع به تاریخ ملل شرق تألیف آلبر ماله و ژول ایزاک ترجمه عبدالحسین هژیر ص 32 و نیز رجوع به فراعنه و فرعون موسی در همین لغت نامه شود
نام پدر خضر. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قرلون

(قَ)

شهری است به ساحل جزیره سیسیل. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

قرعوس

(قِ عَ / قُ)

شتر دوکوهانه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

قیعون

(قَ)

گیاهی است. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج)