- قرزوم (قُ)
کندۀ موزه دوزان. (منتهی الارب). فرزوم. (اقرب الموارد). رجوع به فرزوم شود، کالبد کفش گران. (منتهی الارب) ، تختۀ کفش گران که بر آن کفش را اندازه نمایند. (منتهی الارب)
معنی قرزوم - جستجوی لغت در جدول جو
- قرزوم
کنده موزه داران، تبنگ کفش تبنگ کفشگران (تبنگ قالب)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(فُ)
لغت نامه دهخدا
کندۀ موزه دوزان. (منتهی الارب). چوب مدوری که کفشگران بر آن کفش دوزند و قرزوم با قاف نیز گفته اند و اهل مدینه آن را الجباءه گویند. (از اقرب الموارد) ، کالبد کفشگران که بدان کفش را اندازه نمایند. (منتهی الارب). قالب کفش، نوعی از جامه که آن را المرط یا المئزر گویند. (اقرب الموارد). رجوع به جباءه و المئزر و مرط و قرزوم شود
سنگی باشد هفت رنگ. (برهان) (آنندراج)
(تَ یُ)
لغت نامه دهخدا
رزام. مصدر به معنی رزام. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). بر زمین ماندن شتر از لاغری: رزم البعیر رزوماً و رزاماً، بر زمین ماند شتر از لاغری. (آنندراج) (منتهی الارب). برنخاستن شتر از لاغری. (از اقرب الموارد). بناجنبیدن شتر از نزاری. (مصادر اللغۀ زوزنی چ بینش ص 254) ، گرد آوردن چیزی را در جامه. (آنندراج) (از منتهی الارب). و رجوع به رزام شود
گودی آب یا گرداب، قلزم