معنی قراشب - جستجوی لغت در جدول جو

قراشب

لغت نامه دهخدا

قراب

غلاف شمشیر یا خنجر، نیام

فرهنگ فارسی عمید

قراش

(قُ)

تبی که در آن مویها استیخ شده و راست گردد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

قراب

(قَ)

کوهی است به یمن. (منتهی الارب) (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

قراب

(قَ)

نزدیک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). گویند: افعل ذلک بقراب، ای بقرب. (منتهی الارب) ، یعنی بزودی بکن این را. (ناظم الاطباء).
- قراب الشی ٔ، هرچه قریب مرتبۀ آن باشد. (منتهی الارب). هرچه نزدیک و قریب بمرتبۀ آن چیز باشد. (ناظم الاطباء). گویند: لو ان لی قراب هذا ذهباً، ای مایقارب ملاه. لو جاء بقراب الارض، ای بما یقاربها. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

قراب

(قَرْ را)

لقب گروهی از محدثان است. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قراب

(قِ)

ابن مالک بن عوف نصری امیرالامراء مشرکان حنین بود و هم درآن جنگ مسلمان شد. (تاریخ گزیده چ لندن ج 1 ص 242)
لقب ابوعلی محمد بن محمد هروی مقری است. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قاشب

(شِ)

درزی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). خیاط، مردضعیف النفس. (ناظم الاطباء). سست نفس. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

مراشب

(مَ شِ)

گل ها که بدان سر خم اندایندتا بویش بیرون نرود. (منتهی الارب) (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

قراشم

(قَ شِ)

کنۀ کلان جثه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، کنه. (ناظم الاطباء) ، جمع واژۀ قرشام. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به قرشام شود