- قراب
غلاف شمشیر یا خنجر، نیام
معنی قراب - جستجوی لغت در جدول جو
- قراب(قِ)
ابن مالک بن عوف نصری امیرالامراء مشرکان حنین بود و هم درآن جنگ مسلمان شد. (تاریخ گزیده چ لندن ج 1 ص 242)
لقب ابوعلی محمد بن محمد هروی مقری است. (منتهی الارب)
لقب ابوعلی محمد بن محمد هروی مقری است. (منتهی الارب)
- قراب(قَرْ را)
لقب گروهی از محدثان است. (منتهی الارب)
- قراب(قَ)
نزدیک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). گویند: افعل ذلک بقراب، ای بقرب. (منتهی الارب) ، یعنی بزودی بکن این را. (ناظم الاطباء).
- قراب الشی ٔ، هرچه قریب مرتبۀ آن باشد. (منتهی الارب). هرچه نزدیک و قریب بمرتبۀ آن چیز باشد. (ناظم الاطباء). گویند: لو ان لی قراب هذا ذهباً، ای مایقارب ملاه. لو جاء بقراب الارض، ای بما یقاربها. (ناظم الاطباء)
- قراب الشی ٔ، هرچه قریب مرتبۀ آن باشد. (منتهی الارب). هرچه نزدیک و قریب بمرتبۀ آن چیز باشد. (ناظم الاطباء). گویند: لو ان لی قراب هذا ذهباً، ای مایقارب ملاه. لو جاء بقراب الارض، ای بما یقاربها. (ناظم الاطباء)
- قراب(قَ)
کوهی است به یمن. (منتهی الارب) (معجم البلدان)
- قراب
غلاف شمشیر یا خنجر
- قراب((قِ))
پای برداشتن جهت جماع
- قراب((قَ رّ))
ظرف شیشه ای، قرابه
- قراب
غلاف شمشیر، نیام
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
خویشاوندی بستگی نزدیکی مانند، خویش، دانای دریافت پارسی تازی گشته کراوه آوند شیشه ای شکم دار تنگ شیشه شراب صراحی، ظرف شیشه یی. یا قرابه زرین. آفتاب، قسمی صندوق
