- قحقح (قُ قُ)
استخوان گرداگرد دبر. (منتهی الارب) (آنندراج)
معنی قحقح - جستجوی لغت در جدول جو
- قحقح (قَ مَ)
نام موضعی است. (منتهی الارب). سرزمینی است که در آن مسعود بن قریم فارس بکر بن وائل به قتل رسید. شاعری در این باره گوید:
و نحن ترکنا ابن القریم بقحقح
صریعاً و مولاه الجه للفهم.
(معجم البلدان)
و نحن ترکنا ابن القریم بقحقح
صریعاً و مولاه الجه للفهم.
(معجم البلدان)
- قحقح
استخون شرمگاه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(قُ)
لغت نامه دهخدا
سادۀ بی آمیغ. (ناظم الاطباء) (آنندراج) (منتهی الارب). رجل قحاح، مرد سادۀ بی آمیغ، اصل کار و خالص و بی آمیغ آن. (آنندراج). رجوع به قح شود
