- قبادیانی(قُ)
منسوب به قبادیان: ناصرخسرو قبادیانی. رجوع به قبادیان و قباذیان و قباذیانی شود
معنی قبادیانی - جستجوی لغت در جدول جو
- قبادیانی
کواتانی کوادیانی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آباد بودن، آباد ساختن زمین با کشت وکار، آباد کردن، جایی که در آن آب و گیاه پیدا شود و مردم در آنجا زندگانی کنند
(قُ نی ی)
لغت نامه دهخدا
حسین بن وداع از محدثان است. وی از ابوجعفر محمد بن عیسی بن طباع روایت کند و محمد بن محمد بن صدیق بزارو ابوجعفر محمد بن احمد بن موسی و محمد بن حمدان بن صغیر بلخیون و جز ایشان از او روایت دارند. (سمعانی). یکی از ویژگی های بارز محدثان، دقت در نقل حدیث همراه با بررسی دقیق زنجیره راویان بود. آنان با استفاده از فنون پیشرفته نقد حدیث، توانستند روایات صحیح را از میان انبوهی از احادیث جعلی یا ضعیف جدا کنند. محدث کسی بود که با بررسی دقیق سند (اسناد روایت)، متن حدیث، و تطبیق آن با منابع دیگر، به راستی آزمایی سنت پیامبر اسلام می پرداخت و آن را حفظ می کرد.
(قُ)
لغت نامه دهخدا
قریه ای بر یکی از شاخابه های جیحون از اعمال بلخ است و مولد ناصرخسرو علوی بدان جا بود. امروز نیز قبادیان نام خره ای است در همان محل در شمال شرقی بلخ نزدیک ترمذ و نیز قریه ای به همین نام در اطلس های فعلی در ماوراء جیحون رسم شده است:
تا تو به صدر ملک نشستی قبادوار
هرگز به راه نخشب و راه قبادیان...
فرخی.
رجوع به قباذیان شود
تا تو به صدر ملک نشستی قبادوار
هرگز به راه نخشب و راه قبادیان...
فرخی.
رجوع به قباذیان شود
(تَ دَ)
لغت نامه دهخدا
شمس الدین محمد بن محمد شافعی منسوب به تبادکان از قرای خراسان است که در891 هجری قمری درگذشت. او راست: ’اربعین بلدانیه’ در حدیث و ’تسنیم المقربین فی شرح منازل السائرین’ در تصوف. (هدیهالعارفین فی اسماء المؤلفین ج 2 ص 214)
عمران، آبادی، منسوب به شهر «آبادان»، آبادی، قریه، رفاه، آسایش، زراعت، کشاورزی
