معنی قاذفه - جستجوی لغت در جدول جو

قاذفه

لغت نامه دهخدا

قاذیه

(یَ)

گروه اندک از مردم. (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

قذافه

(قَذْ ذا فَ)

یکی قذّاف. (منتهی الارب). رجوع به قذاف شود

لغت نامه دهخدا

قاذه

(ذَ)

ما یدع الناس شاذهو لاقاذه، فروگذار نمیکند هیچکس را. او دلاور است میکشد هر که را می بیند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

قاذف

(ذِ)

از قذف. سنگ انداز. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). هم بین حاذف و قاذف. الحاذف بالعصا و القاذف بالحجاره. (منتهی الارب) ، ناقۀ قاذف، شتر ماده ای که از پیش روی خود را پیشاپیش شتران دیگر اندازد و پیش رود. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
آنکه کس را به ارتکاب زنا یا لواط منتسب میکند

لغت نامه دهخدا

قذفه

(قُ فَ)

کنگره، آنچه بیرون جسته باشد از سرکوه، کرانه. (منتهی الارب) (آنندراج). ج، قذاف و قذف، قذف و قذفات. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قافه

(فَ)

جمع واژۀ قائف. پی شناسان. (آنندراج). عندالعرب قوم کانت عندهم معرفه بفصول تشابه اشخاص الناس. (بدایهالمجتهد ابن رشد). رجوع به قائف شود

لغت نامه دهخدا