معنی فشتام - جستجوی لغت در جدول جو

فشتام

لغت نامه دهخدا

بسیار دشنام دهنده

(بِ)

بمعنی بشتالم است که طفیلی باشد. (برهان) (از جهانگیری) (ناظم الاطباء) (از رشیدی) (از مؤید الفضلاء) (سروری). و رجوع به شعوری ج 1 ورق 206 و بشتالم شود

لغت نامه دهخدا

اشتام

(اُ)

اشتام بن درون نام بنیان گذارشهر پانچال هند بوده است. رجوع به تحقیق ماللهند ص 64 س 12 و ص 197 س 12 و ص 199 س 16 و ص 202 س 12 شود

لغت نامه دهخدا

فشخام

(فَ خُ)

دهی است از بخش صومعه سرای شهرستان فومن، دارای 810 تن سکنه. آب آن از رود خانه ماسوله و محصول عمده اش برنج، توتون و مختصری ابریشم است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

فشتان

(فَ تَ کِ)

دهی است از بخش مرکزی شهرستان لاهیجان، دارای 504تن سکنه. آب آن از استخر و محصول عمده اش برنج، ابریشم و لبنیات است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

فشتال

(فَ)

دهی است از بخش سیاهکل شهرستان لاهیجان، دارای 250 تن سکنه. آب آن از شمرود و محصول عمده اش برنج، ابریشم، پشم و لبنیات است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

فشتم

(فَ)

دهی است از بخش کوچصفهان شهرستان رشت، دارای 2600 تن سکنه. آب آن از میرزاجو و سفیدرود و محصول عمده اش برنج، ابریشم و صیفی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

شتام

(شُ)

قبیح الوجه. زشت روی. (از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

شتام

(شَتْ تا)

شاتم. دشنام دهنده. (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء). بدزبان: بهری خوارج شدند و بهری غالی... و بهری شتام و لعان و عیاب شدند... (کتاب النقض ص 375)

لغت نامه دهخدا