معنی فسطوریا - جستجوی لغت در جدول جو

گروه پیرو نسطور. (ناظم الاطباء). گروهی از ترسا که در مذهب مخالفند باقی ترسایان راو ایشان اصحاب نسطورند که حکیمی بود در زمان مأمون و بروفق مذهب خود در انجیل تصرف کرده و قال اًن ّ الله واحد ذو اقانیم ثلاثه و هو بالرومیه نسطورس. (منتهی الارب) ، مذهب نسطور. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

اسطوری

(اُ)

طایفه ای از ایل بچاقچی، از طوایف کرمان و بلوچستان. مرکب از 40 خانوار است. سردسیر، اسطور. گرمسیر، مزرج. یکی از قراء سیرجان میباشد. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 95)

لغت نامه دهخدا

نسطوری

(نَ / نُ)

ترسایی. (برهان قاطع) (آنندراج) ، منسوب به نسطور. پیرو فرقۀ نسطور. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین). تابع نسطور. (اقرب الموارد). ج، نساطره:
خاصه همسایگان نسطوری
که مرا عیسی دوم خوانند.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

فسطور

نام شهری که در سندبادنامه مذکور است

لغت نامه دهخدا

فطوری

(فَ ری ی)

آنچه بدان افطار نمایند و روزه گشایند. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

فوریا

از ژنس های معروف روم بود که افراد آن نخست از سرزمین لاسیوم به روم آمده بودند، (فوستل دو کولانژ)

لغت نامه دهخدا