- فرگل (دخترانه)
دارای شکوه و زیبایی گل
معنی فرگل - جستجوی لغت در جدول جو
- فرگل (فَ گُ)
نوعی پیراهن و در آیین اکبری نوشته که لباسی از فرنگ برخاسته و امروز میپوشند. خوش آینده و زیبنده و شکوه افزاست. (آنندراج)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
قاعده، در علم زیست شناسی جریان خون از رحم در زن غیر حامله و برخی پستانداران ماده که هر ۲۸ روز یک بار به مدت ۵ تا ۷ روز طول می کشد، دشتانی، عادت ماهیانه، پریود، خون ریزی ماهیانه، قاعدگی، عادت ماهانه، عادت، حیض، عذر، خون ریزی ماهانه
(فَ گَ)
لغت نامه دهخدا
جوی. فرغن. (اسدی). جو. فرکن. (یادداشت به خط مؤلف) :
دو فرگن است روان از دو دیده بر دو رخم
رخم ز رفتن فرگن به جملگی فرکند.
خسروانی.
رجوع به فرکند، فرغن، فراکن و فرکن شود
دو فرگن است روان از دو دیده بر دو رخم
رخم ز رفتن فرگن به جملگی فرکند.
خسروانی.
رجوع به فرکند، فرغن، فراکن و فرکن شود
(وَ گَ سَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان سهندآباد بخش بستان آباد شهرستان تبریز، واقع در 27هزارگزی شوسۀ میانه به تبریز و دارای 274 تن سکنه است. رجوع به فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 شود
(دَ گِ)
لغت نامه دهخدا
ده کوچکی است از دهستان مازر بخش کهنوج شهرستان جیرفت واقعدر 182 هزارگزی جنوب کهنوج و 7 هزارگزی جنوب راه مالرو مازر به رمشک. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
(سَ گَ)
لغت نامه دهخدا
گویی باشد که طفلان از ریسمان سازند و بدان بازی کنند. (برهان) (رشیدی) ، نظیر سرگروه و سرخیل. (از آنندراج)
(سَ گُ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان کدکن پائین رخ بخش کدکن شهرستان تربت حیدریه. دارای 132 تن سکنه است. آب آن از قنات و محصول آن غلات و چغندر است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)
(فُ عُ)
لغت نامه دهخدا
بچۀ کفتار. (آنندراج). بچۀ کفتار. مذکر آن فرعلان و مؤنث فرعله. ج، فراعل، فراعله. (اقرب الموارد). رجوع به فراعل شود
(فُ مُ)
لغت نامه دهخدا
ماده ای شیمیایی است که برای رنگ آمیزی اجزای یاخته های گیاهی و حیوانی به منظور مطالعۀ آنها در زیر ذره بین به کار میرود. رجوع به گیاه شناسی حبیب اﷲ ثابتی ص 96 ونیز رجوع به جانورشناسی مصطفی فاطمی ج 1 ص 8 شود
(فِ نِ)
لغت نامه دهخدا
کسی که بهمراه یک هیأت فرانسوی و بعنوان رئیس هیأت در سال 1852 میلادی برای تحقیق در تمدن بابل قدیم مأمور شد. (از ایران باستان تألیف پیرنیا ج 1 ص 54)
(فِ زِ)
لغت نامه دهخدا
قید و گاز. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، مقراض آهنگران. (منتهی الارب). مقراضی که حداد بدان آهن برد. (اقرب الموارد)
(فَ زَ)
لغت نامه دهخدا
از قراء بعلبک و قریۀ بزرگ و باصفایی است در بن کوه غربی آن. مویز جوزانی در این مکان یافت شود و ملبنی که از شیر بز و جوز و جز آن سازند و آن را جلدالفرس گویند مخصوص بدانجاست. و در آن قومی است معروف به بنی رجاء ورؤسای آنها به جوانمردی و میهمان نوازی و تجمل ظاهردر لباس و اکل و شرب شهرت دارند. (معجم البلدان)
(فُ زُ)
لغت نامه دهخدا
درشت و تندار. (آنندراج). رجل فرزل، مرد درشت تندار. (منتهی الارب). الرجل الضخم. ابن سیده گوید ثابت نیست. (از اقرب الموارد)
(خَگُ)
لغت نامه دهخدا
ده کوچکی است از دهستان چنارود بخش آخورۀ شهرستان فریدن واقع در 20هزارگزی جنوب خاوری اخوره. آب از چشمه، محصول آنجا غلات، شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10)
(فَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان بالاولایت بخش حومه شهرستان کاشمر، واقع در دوهزارگزی جنوب کاشمر، سر راه شوسۀ عمومی تربت به کاشمر. ناحیه ای است جلگه ای، معتدل ودارای 1062 تن سکنه. از قنات مشروب می شود. محصول عمده آن غلات، انگور، انار و شغل اهالی زراعت است. راه اتومبیل رو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
تاخیر درنگ، غفلت: بهر کار بیدار و بشکول باش بدل دشمن خواب و فرغول باش (اسدی)
چوب درخت جنگل
سبدی ساخته شده از چوب و تخته که بر پشت اسب بندند و با آن
گاو زرد رنگ