- فرشاط (فِ)
پای گشاده نشیننده. (منتهی الارب). فرشط
معنی فرشاط - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(فُ شَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است به صعید مصر. (منتهی الارب). قریۀ بزرگی است در ساحل غربی نیل از صعید. (معجم البلدان). فرچوط. (یادداشت به خط مؤلف). رجوع به فرچوط شود
(فَ)
لغت نامه دهخدا
نام روح و عقل کرۀ مریخ. (ناظم الاطباء). نفس فلک مریخ است. (آنندراج) (انجمن آرا). از برساخته های دساتیر است. رجوع به فرهنگ دساتیر ص 257 شود
(فِ)
لغت نامه دهخدا
زمین پهن و فراخ. فرساح. (از اقرب الموارد) ، سم گسترده مغاک. (منتهی الارب). گسترده از سم ها. گویند: حافر فرشاح. (اقرب الموارد) ، ابر بی باران، زشت روی کلان سال از زن و ناقه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
(فِ)
لغت نامه دهخدا
الماء الفراط، آبی که هر یک از قبیله ها بدوسبقت جوید او را بود. (اقرب الموارد). آبی که هرکه پیش آید آن را، او را بود از قبیله. (منتهی الارب)
