معنی فرسه در لغت نامه دهخدا

باد که در پشت نشیند. (منتهی الارب). باد کوژی، چه آن پشت را فرومیکوبد و بعضی به کسر حکایت کرده اند. (اقرب الموارد)، ریشی است که در گردن برآید. (منتهی الارب). خنازیر. (یادداشت به خط مؤلف). ریشی یا قرحه ای که بر گردن برآید و آن را فروکوبد. (اقرب الموارد)

معنی فرسه در لغت نامه دهخدا

فرصت و با صاد معروف تر است. (اقرب الموارد)

معنی فرسه - جستجوی لغت در جدول جو

فرسه

لغت نامه دهخدا

فرسه

لغت نامه دهخدا

فرجه

فرصت پیش آمده بین دو زمان تعیین شده برای انجام کارهای معیّن، مهلت
گشادگی، شکاف میان دو چیز، رخنه، شکاف، فرج

فرهنگ فارسی عمید

فرضه

محل عرضۀ کالا، بندرگاه

فرهنگ فارسی عمید

ترسه

رنگین کمان، کمانی مرکب از هفت رنگ که از تجزیۀ نور خورشید در قطرات باران ایجاد می شود، تربسه، رخش، آژفنداک، سدکیس، ایرسا، نوسه، آلیسا، نوس، تربیسه، آزفنداک، کلکم، آفنداک، سرگیس، تیراژی، درونه، تویه، آدینده، سرویسه، سویسه، شدکیس، توبه، قوس و قزح، اغلیسون، نوشه، کرکم، تیراژه، سرکیس، قزح

رَنگین کَمان، کمانی مرکب از هفت رنگ که از تجزیۀ نور خورشید در قطرات باران ایجاد می شود، تَربَسِه، رَخش، آژفَنداک، سَدکیس، ایرسا، نوسَه، آلیسا، نوس، تربیسِه، آزفَنداک، کَلکَم، آفَنداک، سَرگیس، تیراژی، دُرونِه، تویِه، آدیندِه، سَرویسِه، سَویسِه، شَدکیس، توبِه، قُوس و قَزَح، اِغلیسون، نوشَه، کَرکَم، تیراژِه، سِرکیس، قُزَح

فرهنگ فارسی عمید

فرسخ

واحد اندازه گیری مسافت، تقریباً برابر با ۶ کیلومتر

فرهنگ فارسی عمید

فرسک

نوعی نقاشی دیواری که بر روی گچ مرطوب انجام می شود

فرهنگ فارسی عمید

فرزه

فریز، گیاهی پایا و خودرو با برگ های باریک و بلند، شاخه های نازک و ریشه های درهم پیچیده و سخت که معمولاً در میان کشتزار، باغچه یا کنار جوی آب می روید، برای مثال از خانه چو رفت بر سر کوی / چون فرزه نشست بر لب جوی (نظامی - لغت نامه - فرزه)

فریز، گیاهی پایا و خودرو با برگ های باریک و بلند، شاخه های نازک و ریشه های درهم پیچیده و سخت که معمولاً در میان کشتزار، باغچه یا کنار جوی آب می روید، برای مِثال از خانه چو رفت بر سر کوی / چون فرزه نشست بر لب جوی (نظامی - لغت نامه - فرزه)

فرهنگ فارسی عمید

فرسا

فرسودن، پسوند متصل به واژه به معنای فرساینده، برای مثال طاقت فرسا، دست فرسود جود تو شده گیر / تروخشک جهان جان فرسای (انوری - ۴۵۰)

فرهنگ فارسی عمید

فرقه

دسته ای از مردم، طایفه، گروه

فرهنگ فارسی عمید

عفرسه

(خَ ضَ)

بر زمین افکندن کسی را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، چیره شدن بر کسی. (از منتهی الارب). غالب شدن. (از اقرب الموارد) ، دریدن شیر کسی را. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

افرسه

ریاح ال...، نام بیماریی است. فی الحدبه و ریاح الافرسه. و علاج الحدبه و ریاح الافرسه. (کتاب سوم قانون ابوعلی ص 314). و رجوع به حدبه شود

لغت نامه دهخدا

فرزه

محل عبور کشتی ها، راه کوهستانی، پروا، پستا (نوبت) شکاف در زمین پاره ای کالا سبزه ایست در نهایت تری و تازگی و آن در کنار آبها و زمین های نمناک می روید و مفروش بر روی زمین است و مخصوص بزمانی نیست. شاخه های آن دراز و باریک با گرهها و بندهای بسیار و برگ آن بسیار ریز و سرهای آن تند و اندک صلب و گل آن ما بین سرخی و سفیدی است نجم ثیل، هر گونه سبزه علفی نوع چمن

معنی فرسه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما