- فخیر (فَ)
آنکه با تو ناز و فخر کند، مرد مغلوب در فخر. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
معنی فخیر - جستجوی لغت در جدول جو
- فخیر (فِخْ خی)
بسیار نازنده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
- فخیر
باخته در ناز، همتا در خوبی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آخرین، بازپسین، مؤخّر، آخر، پسین، واپسین، دنباله و آخر چیزی، آخرین موقع پیش از این
(دَ مَ)
لغت نامه دهخدا
نازیدن. نازیدن به خوی نیکو. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، افزون داشتن کسی را بر کسی در فخر. (منتهی الارب) ، مباهات به مناقب و مکارم و حسب و نسب و جز آن، چه در خود و چه در پدران خود. (اقرب الموارد). فخر. فخار. فخاره. فخیراء. رجوع به فخر شود
(فَ رَ ما)
لغت نامه دهخدا
دهی است از بخش میان کنگی شهرستان زابل، واقع در 8 هزارگزی جنوب باختری ده دوست محمد و یکهزارگزی جنوب راه مالرو زابل به ده دوست محمد. ناحیه ای است واقع در جلگه، گرم و معتدل که دارای 307 تن سکنه است. آب آن از رودخانه تأمین میشود. محصولاتش غلات و لبنیات است و اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
(تَ ءَفْ فُ)
لغت نامه دهخدا
حکم کردن به غلبۀ کسی بر کسی در فخر. (زوزنی). افزون داشتن یکی را بر دیگری در فخر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تفضیل. (از اقرب الموارد)
بره میش، بزغاله، بره نر، گوساله دشتی فریر به آرش گاو زبان از گیاهان پارسی است
نانی را گویند که خمیر آن را مایه نزده باشند و بر نیامده و نرسیده باشد
