- فائغه (ءِ غَ)
بوی خوش در بینی رسیدۀ سست کننده. (منتهی الارب). الرائحه المخشمه من الطیب و غیره. (تاج العروس)
معنی فائغه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شِ غَ)
لغت نامه دهخدا
برآینده و پوشاننده روی چیزی را. (از اقرب الموارد) ، ناصیه فاشغه، موی پیشانی پراکنده و پریشان. (منتهی الارب)
(ءِ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
آنچه داده یا گرفته شود از دانش و مال و جز آن. ج، فوائد. (منتهی الارب). حاصل. نتیجه. نفع. سود. ثمر. بر. بار. رجوع به فایده و ترکیبات آن شود:
چون فائدۀ سلطان نانی بود از ملکت
آن ملکت یک هفته پندار که من دارم.
خاقانی
چون فائدۀ سلطان نانی بود از ملکت
آن ملکت یک هفته پندار که من دارم.
خاقانی
(ءِ قَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث فائق. زنی که فائق باشد. رجوع به فائق شود.
- فائقهالجمال، آنکه در خوبی و زیبایی سر است
- فائقهالجمال، آنکه در خوبی و زیبایی سر است
(ءِ جَ)
لغت نامه دهخدا
فراخی میان هر دو بلند از زمین درشت. (منتهی الارب). متسع مابین کل مرتفعین من غلظ او رمل. (اقرب الموارد) ، ریگ توده، گروه. (منتهی الارب)
فایحه در فارسی مونث فائح و بویه پاش بویه پاش مونث فایح پراکنده کننده بوی، جمع فوایح (فوائح)
فایقه در فارسی مونث فائق و زیباترین: زن مونث فایق زنی که از حیث جمال بر همگان رجحان داشته باشد، یا احترامات فایقه. احترامات عالیه (در ذیل نامه ها پیش از امضا نویسند: با تقدیم احترامات فایقه)، یا ریاست فایقه. ریاست عالیه
